فصلِ سیزدَهُم
1 اِی دفعه سِوّم اَسته که دَ پیش شُمو مییُم. نوِشته شُده که: ”هر قضیه باید دَ وسِیلِه شاهِدی دُو یا سِه شاهِد ثابِت شُنه.“ 2 ما پیش ازی وختِیکه دفعِه دوّم قد شُمو بُودُم، گُفتُم و آلی ام که از شُمو دُور اَستُم پیش از پیش مُوگُم که اگه دُوباره بییُم دَ برابرِ کسای که دَ گُذشته گُناه کده و دَ برابرِ تمامِ کسای دِیگه که گُناه مُونه گُذشت نَمُوکنُم، 3 چُون شُمو ثبُوت میخاهِید که مسیح دَ وسِیلِه ازمه توره مُوگیه. اُو دَ رابِطِه خُو قد شُمو ضعِیف نِیَسته، بَلکِه دَ وجُود شُمو قُدرتمَند اَسته. 4 چُون اگرچِه اُو دَ ضعِیفی دَ صلِیب میخکوب شُد، ولے قد قُدرتِ خُدا زِندگی مُونه. امی رقم مو ام قد ازُو ضعِیف اَستی، مگم دَ وسِیلِه قُدرتِ خُدا قد ازُو زِندگی مُونی تا دَز شُمو خِدمت کُنی.
5 خود ره آزمایش کُنِید تا بِنگرِید که دَ ایمان اَستِید یا نَه. اَرے، خود ره اِمتِحان کُنِید. آیا شُمو نَمِیدنِید که عیسیٰ مسیح دَز شُمو اَسته؟ سِوای که دَ اِمتِحان ناکام مَنده بَشِید! 6 اُمِیدوار اَستُم شُمو پَی بُبرِید که مو دَ اِمتِحان ناکام نَمندی. 7 و مو دَ پیشِ خُدا دُعا مُونی که شُمو هیچ کارِ بَد ره انجام نَدِید؛ نَه بَلدِه ازی که مو آدمای تایِید شُده معلُوم شُنی، بَلکِه بَلدِه ازی که شُمو کارِ دُرُست ره انجام بِدِید، حتیٰ اگه مو دَ نظرِ مردُم تایِید نَشُده معلُوم شُنی. 8 چُون مو نَمِیتَنی که هیچ چِیز ره دَ ضِدِ حقِیقت انجام بِدی، بَلکِه فقط بَلدِه حقِیقت انجام مِیدی. 9 چُون وختِیکه مو ضعِیف اَستی و شُمو قَوی اَستِید، مو خوشی مُوکُنی. دُعای مو امی اَسته که شُمو دَ پُختَگی بِرَسِید. 10 امزی خاطر اِی چِیزا ره دَ حالِیکه از شُمو دُور اَستُم نوِشته مُونُم تا وختِیکه پیش شُمو مییُم قد شُمو دَ سختی رفتار نَکنُم. چُون قُدرت-و-اِختیاری ره که مَولا دَز مه دَده، بَلدِه آباد کدو اَسته، نَه بَلدِه خراب کدو.
سلام_های آخِری
11 دَ آخِر، اَی بِرارو، خوش بَشِید؛ دَ پُختَگی بِرَسِید؛ دِلگرم بَشِید، یگ فِکر بَشِید و دَ صُلح-و-صفا زِندگی کُنِید و خُدای مُحَبَت و سلامَتی قد شُمو بَشه. 12 یگدِیگِه خُو ره قد رُوی ماخی مُقَدَّسانه سلام بُگِید. 13 پگِ مُقَدَّسِین دَز شُمو سلام مُوگیه. 14 فَیضِ مَولا عیسیٰ مسیح و مُحَبَتِ خُدا و رفاقتِ روح اُلقُدس نصِیبِ پگ شُمو شُنه. آمین.