خطِ دوّمِ پولُس بَلدِه ایمانداری قُرِنتُس
فصلِ اوّل
دُعا و سلام
1 از طرفِ پولُس که دَ خاست-و-اِرادِه خُدا رسُولِ عیسیٰ مسیح اَسته و از طرفِ بِرار مو تِیموتائوس بَلدِه جماعتِ ایماندارای خُدا که دَ شارِ قُرِنتُس اَسته و بَلدِه تمامِ مُقَدَّسِینِ که دَ سراسرِ اَخَیاa اَسته: 2 فَیض و سلامَتی از طرفِ آتِه مو خُدا و مَولا عیسیٰ مسیح نصِیب شُمو شُنه.
خُدا مَنبِع تمامِ تَسَلّی_ها اَسته
3 حمد-و-ثنا دَ خُدا یعنی آتِه مَولای مو عیسیٰ مسیح که آتِه رَحمت_ها و خُدای تمامِ تَسَلّی_ها اَسته 4 که دَ هر رَنج-و-مُصِیبت مو، دَز مو تَسَلّی مِیدیه تا مو بِتنی دِیگرو ره دَ هر رَنج-و-مُصِیبتی که بَشه تَسَلّی بِدی، قد تَسَلّی که خودون مو از جانِبِ خُدا یافتے. 5 چُون دَ اندازِه که رَنج_های مسیح دَ وجُود مو پِرَیمو مُوشه، دَ امزُو اندازه تَسَلّی ام دَ وسِیلِه مسیح پِرَیمو دَز مو دَده مُوشه. 6 اگه مو دَ رَنج-و-مُصِیبت اَستی، اِی بَلدِه تَسَلّی و نِجات ازشُمو اَسته؛ اگه مو تَسَلّی پَیدا مُونی، اِی ام بَلدِه تَسَلّی ازشُمو اَسته که شُمو دَ وختِ تَحَمُلِ رَنج_های که مو ام مِینگری تجربه مُونِید. 7 اُمِید مو بَلدِه شُمو ثابِت-و-اُستوار اَسته، چُون مو مِیدنی امُو رقم که شُمو دَ رَنج_های مو شرِیک اَستِید، امُو رقم دَ تَسَلّی مو ام شرِیک مُوشِید.
8 اَی بِرارو، مو نَمیخاهی که شُمو از رَنج_های که مو دَ ولایتِ آسیاb کشِیدی، بےخبر بَشِید. مو از حد کَلو زیرِ فِشار بُودی که از تَوان-و-قُدرت مو باله بُود، دَ اندازِه که مو حتیٰ از زِندگی نَومِید شُدی 9 و دَ دِل خُو احساس مُوکدی که حُکمِ مَرگ مو اِعلان شُده. امی چِیزا رُخ دَد تا مو دَ خودون خُو تَوَکُل نَکُنی، بَلکِه دَ خُدا تَوَکُل کُنی که مُرده_ها ره دُوباره زِنده مُونه. 10 اُو مو ره امزُو رقم خطرِ مَرگ نِجات دَد و نِجات مِیدیه؛ مو دَزُو اُمِید دَری که بعد ازی ام مو ره نِجات مِیدیه. 11 شُمو ام قد ازمو دَ وسِیلِه دُعاهای خُو کومَک مُونِید تا بَلدِه فَیضی که از طرِیقِ دُعا_های مردُمای کَلو دَز مو رَسِیده، غَدر کسا بخاطرِ ازمو از خُدا شُکرگُزاری کُنه.
تغیِیر دَ سَفرِ پولُس
12 اِفتخارِ ازمو اینی اَسته: وِجدان مو شاهِدی مِیدیه که مو قد دِلِ پاک و اِخلاصِ خُدایی دَ دُنیا رفتار کدے، نَه دَ مُطابِقِ حِکمت جِسمانی، بَلکِه دَ مُطابِقِ فَیضِ خُدا، خصُوصاً دَ برابرِ ازشُمو. 13 چُون مو هیچ چِیزی ره دَز شُمو نوِشته نَمُونی بغَیر از چِیزی که شُمو میخانِید و مُوفامِید؛ و ما اُمِیدوار اَستُم که شُمو تا آخِر شی ره بُفامِید، 14 امُو رقم که تورِه مو ره تا اندازِه فامِیدید، تا دَ روزِ اَمَدونِ مَولا عیسیٰ مو مایِه اِفتخار شُمو شُنی، امُو رقم که شُمو مایِه اِفتخارِ ازمو مُوشِید.
15 قد امزی اِطمِینان، ما قَصد کدیم که اوّل دَ پیشِ ازشُمو بییُم تا شُمو دُو دفعه فَیض نصِیب شُنِید: 16 ما قَصد کدیم که شُمو ره دَ راهِ خُو دِیده دَ مَقدونیه بورُم و از مَقدونیه دُوباره دَ پیشِ ازشُمو بییُم و شُمو مَره کومَک کده سُون یهُودیه رَیی کُنِید. 17 آیا وختِیکه امی قَصد ره کدُم، دُودِله بُودُم؟ یا قَصدِ ازمه دَ مُطابِقِ خاستِ اِنسان اَسته که ام «اَرے، اَرے» مُوگیه و ام «نَه، نَه»؟c 18 دَ وفاداری خُدا قَسم که تورِه ازمو قد شُموام «اَرے» و ام «نَه» نَبُوده. 19 چُون باچِه خُدا، عیسیٰ مسیح که مو یعنی ما و سِلوانُس و تِیموتائوس دَ بارِه ازُو دَ مینکل شُمو موعِظه کدی، دَز شی «اَرے» و «نَه» نَبُود، بَلکِه دَزُو همیشه «اَرے» اَسته. 20 چُون هر چِیقَس وعده_های خُدا که دَ وسِیلِه مسیح اَسته، پگ شی «اَرے» اَسته؛ امزی خاطر اَسته که مو دَ وسِیلِه ازُو بَلدِه بُزُرگی-و-جلالِ خُدا «آمین» مُوگی. 21 مگم امُو که مو ره قد شُمو دَ مسیح اُستوار مُونه و مو ره مَسَح کده، اُو خُدا اَسته 22 که مُهرِ مُلکیَت خُو ره دَ بَلِه ازمو زَده و روحِ خُو ره دَ عِنوانِ بَیعانه دَ دِل_های مو دَده.