فصلِ بِیست و پنجُم
1 و نِبُوکَدنِصر پادشاهِ بابُل دَ سالِ نُهمِ پادشاهی صِدِقیا، دَ روزِ دَهُمِ ماهِ دَهُم قد تمامِ لشکر خُو دَ خِلافِ اورُشَلیم اَمَد و رُوی دَ رُوی شی خَیمه زَده دَ گِرداگِرد شی سَنگر جور کد. 2 شار تا سالِ یازدَهُمِ پادشاهی صِدِقیا پادشاه دَ محاصِره مَند. 3 دَ روزِ نُهمِ ماهِ چارُم،a قحطی دَ اندازِه دَ شار سخت شُد که مردُمِ شار نان بَلدِه خوردو نَدَشت. 4 اوخته لشکرِ بابُل دَ شار رَخنه کد و تمامِ مَردای جنگی دَ غَیتِ شاو از راهِ درگِه که دَ مینکلِ دُو دیوال دَ نزدِیکِ باغِ پادشاه بُود، دُوتا کد. دَ حالِیکه کَلدانیا دَ گِرد-و-بَرِ شار مَوجُود بُود، اُونا سُون عَرَبه رفت. 5 لیکِن لَشکرِ کَلدانیا پادشاه ره دُمبال کده دَ دَشت های اَریحا گِیر کد و تمامِ لشکرِ صِدِقیا اُو ره ایله کده تِیت-و-پَرَک شُد. 6 اوخته اُونا صِدِقیا پادشاه ره دِستگِیر کد و دَ رِبله دَ پیشِ پادشاهِ بابُل اَوُرد و دَ امُونجی دَ بَلِه ازُو حُکم صادِر کد. 7 اُونا باچه های صِدِقیا ره دَ پیشِ رُوی شی کُشت و چِیمای خود شی ره بُر کد؛ بعد ازُو اُو ره دَ دُو زنجِیر بسته کده دَ بابُل بُرد.
8 دَ سالِ نُزدَهُمِ حُکمرانی نِبُوکَدنِصر پادشاهِ بابُل، دَ روزِ هفتُمِ ماهِ پنجُم شی نِبُوزَرَدان قومَندانِ مُحافِظِین که خِدمتگارِ پادشاهِ بابُل بُود، دَ اورُشَلیم اَمَد. 9 اُو خانِه خُداوند، قصرِ پادشاه و پگِ خانه ھای اورُشَلیم ره سوختَند، یعنی تمامِ خانه های مُهِم ره قد آتِش دَر دَد. 10 پگِ لشکرِ کَلدانیا که قد قومَندانِ مُحافِظِین بُود، دیوال های اورُشَلیم ره از هرطرف چَپه کده بیرو کد. 11 نِبُوزَرَدان قومَندانِ مُحافِظِین مردُمای ره که دَ شار باقی مَندُد و کسای ره که طرفدارِ پادشاهِ بابُل شُدُد قد باقی مردُم اسِیر کده بُرد. 12 لیکِن قومَندانِ مُحافِظِین بعضی مردُمِ مُسکِین-و-بیچارِه سرزمِینِ یهُودا ره ایشت که باغوانی و دیغونی کنه.
13 کَلدانیا ستُون های بورنزی ره که دَ خانِه خُداوند بُود قد کراچی‌ها و حَوضِ بورنزی که دَ خانِه خُداوند بُود مَیده کد و برُنزِ ازوا ره گِرِفته دَ بابُل بُرد. 14 اُونا دیگ ها، خاک‌اَنداز ها، چِراغ گُلگَرَک ها، تاوه ها و دِیگه تمامِ اَسبابِ بورنزی ره که دَ خِدمتِ خانِه خُداوند اِستِفاده مُوشُد، بُرد. 15 قومَندانِ مُحافِظِین آتِشدان ها و کاسه ها ره که از طِلّای خالِص و نُقرِه خالِص بُود بخاطرِ طِلّا و نُقرِه شی گِرِفته بُرد. 16 امُو دُو ستُون، حَوض و کراچی های ره که سُلَیمان بَلدِه خانِه خُداوند جور کدُد، برُنز شی دَ اندازِه کَلو بُود که از تول بُر بُود. 17 بِلندی یگ ستُون هژده توغَی بُود و دَ بَلِه خُو سرستُونی برُنزی دَشت؛ بِلندی سرستُونی شی سِه توغَی بُود و شَبَکه کاری و اَنار های گِرداگِردِ سرستُونی پگ شی از برُنز بُود. ستُونِ دوّم و شَبَکه کاری شی ام عَینِ چِیز بُود.
18 قومَندانِ مُحافِظِین سِرایا پیشوای بُزُرگ، صِفَنیا پیشوای دوّم و سِه مُحافِظِ درگِه خانِه خُداوند ره دِستگِیر کد؛ 19 اُو از شار قومَندانی ره که سرکردِه مَردای جنگی بُود و پَنج نفر از مُشاوِرای پادشاه ره که دَ شار بُود، مُنشی دَربار ره که قومَندانِ لشکر بُود و مردُمِ سرزمی ره جَلب-و-جذب مُوکد و شصت نفر از مَردای سرزمی ره که دَ شار پَیدا شُد، ام گِرِفتار کد. 20 نِبُوزَرَدان قومَندانِ مُحافِظِین اُونا ره گِرِفته دَ رِبله پیشِ پادشاهِ بابُل بُرد. 21 پادشاهِ بابُل اُونا ره دَ رِبله دَ سرزمِینِ حَمات زَده کُشت. دَ امزی رقم مردُمِ یهُودا از مُلک خُو دَ اسِیری بُرده شُد.
22 نِبُوکَدنِصر پادشاهِ بابُل دَ بَلِه مردُمی که دَ سرزمِینِ یهُودا باقی ایشتُد گِدَلیا باچِه اَخِیقام، نوسِه شافان ره حاکِم مُقرَر کد. 23 وختی پگِ قومَندانای لشکر و نفرای ازوا شِنید که پادشاهِ بابُل گِدَلیا ره حاکِم مُقرَر کده، اُونا دَ پیشِ گِدَلیا دَ مِصفه اَمَد، یعنی اِسماعیل باچِه نِتَنیا، یوحَنان باچِه قاریَح، سِرایا باچِه تَنحُومِتِ نِطوفاتی و یازَنیا باچِه معکاتی قد نفرای خُو. 24 گِدَلیا بَلدِه ازوا و نفرای ازوا قَسم خورده گُفت: ”از خِدمتگارای پادشاهِ کَلدانیا ترس نَخورِید. دَ سرزمِینِ یهُودا زِندگی کده پادشاهِ بابُل ره خِدمت کُنِید و اِی دَ خُوبی شُمو تمام مُوشه.“ 25 لیکِن دَ ماهِ هفتُم، اِسماعیل باچِه نِتَنیا، نوسِه اِلِیشَمع که از خانَوارِ پادشاه بُود، قد دَه نفر خُو اَمَده گِدَلیا ره زَد و اُو مُرد؛ اُو یهُودیا و کَلدانیای ره که قد ازُو دَ مِصفه بُود ام کُشت. 26 اوخته تمام مردُم، ریزه و کٹه قد قومَندانای لشکر باله شُده دَ مِصر رفت، چُون اُونا از کَلدانیا ترس خورد.
آزادی یهویاکِین
27 دَ سالِ سی و هفتُمِ اسِیری یهویاکِین پادشاهِ یهُودا، دَ روزِ بِیست و هفتُمِ ماهِ دوازدَهُم، اِوِیل-مِرودَک پادشاهِ بابُل که دَ امزُو سال پادشاه شُدُد، یهویاکِین پادشاهِ یهُودا ره از بَندی‌خانه آزاد کد. 28 اُو قد یهویاکِین دَ مِھربانی توره گُفت و چَوکی شی ره از چَوکی دِیگه پادشایو که قد ازُو دَ بابُل بُود، باله‌تَر قرار دَد. 29 پس یهویاکِین کالای بَندی‌خانه ره از جان خُو بُر کد و اُو دَ تمامِ روزای عُمر خُو همیشه دَ دِسترخونِ پادشاه نان مُوخورد. 30 بَلدِه ضرُورَتِ ازُو یگ خَرچِ دایمی از طرفِ پادشاه دَده مُوشُد، یعنی خَرچِ روزانِه شی ره دَ تمامِ روزای عُمرِ شی مِیدَد.