فصلِ یازدَهُم
عتَلیا و یوآش
1 وختی عتَلیا آبِه اَخَزیاه دِید که باچِه شی مُرده، اُو باله شُد تا پگِ خانَوارِ پادشاه ره دَ قتل بِرسَنه. 2 مگم یهوشِبع دُخترِ یهورام پادشاه که خوارِ اَخَزیاه بُود، یوآش باچِه اَخَزیاه ره گِرِفت و اُو ره از مینکلِ باچه های پادشاه که قرار بُود کُشته شُنه دُزی کد و قد دایِه شی دَ یگ اُتاقِ خاو از عتَلیا تاشه کد و اُو کُشته نَشُد. 3 یوآش مُدَتِ شَش سال قد دایِه خُو دَ خانِه خُداوند تاشه بُود و عتَلیا دَ سرزمِینِ یهُودا حُکمرانی مُوکد.
4 دَ سالِ ھفتُم، یھویاداع پیشوا پَیغام رَیی کده قومَندانای دِسته های صد نفری، اَجِیرا و پَیره‌دارا ره دَ خانِه خُداوند دَ پیش خُو کُوی کد. اُو قد ازوا عهد-و-پَیمان بسته کده اُونا ره دَ خانِه خُداوند قَسم دَد و بعد ازُو باچِه پادشاه ره دَزوا نِشو دَد 5 و دَزوا اَمر کده گُفت: ”کاری که شُمو باید کُنِید اینی اَسته: شُمو کسای که دَ روزِ آرام وظِیفه اِجرا مُونِید، یگ سِوّم شُمو از قصرِ پادشاه نِگاهوانی کُنِید. 6 یگ سِوّمِ دِیگِه شُمو دَ درگِه سُور حاضِر بَشِید و یگ سِوّم شُمو ام دَ درگِه پُشتِ سرِ پَیره‌دارا جای-دَ-جای شُنِید، پَیره‌دارای که دَ نوبَت از قصر نِگاهوانی مُونه. 7 شُمو دُو دِستِه دِیگه که دَ روزِ آرام رُخصَت اَستِید، از پادشاه دَ خانِه خُداوند نِگاهوانی کُنِید. 8 هر کُدَم شُمو سَلاحِ خُو ره دَ دِست خُو بِگِیرِید و دَ چارطرفِ پادشاه جای-دَ-جای شُنِید؛ هر کسی که دَ قطار های شُمو نزدِیک شُد، اُو ره بُکُشِید. هر غَیتِیکه پادشاه بُرو موره و داخِل مییه، قد ازُو یگجای بَشِید.“
9 پس قومَندانای دِسته های صد نفری مُطابِقِ چِیزای که یهویاداع پیشوا اَمر کدُد عمل کد. اُونا هر کُدَم شی قد نفرای خُو، چی کسای که دَ روزِ آرام وظِیفه دَشت و چی کسای که دَ روزِ آرام رُخصَت بُود، دَ پیشِ یهویاداع پیشوا اَمَد. 10 اوخته پیشوا نَیزه ھا و سِپرھای ره که دَ داوُود پادشاه تعلُق دَشت و دَ خانِه خُداوند بُود، دَ قومَندانا دَد. 11 و پَیره‌دارا هر کُدَم شی سَلاحِ خُو ره دَ دِست خُو گِرِفته از طرفِ جنُوبِ خانِه خُداوند تا طرفِ شمال شی دَ پیشِ رُوی قُربانگاه و خانِه خُداوند، دَ چارطرفِ پادشاه جای-دَ-جای شُد. 12 بعد ازُو یهویاداع باچِه پادشاه ره بُرو اَوُرد و تاج ره دَ سر شی ایشته نُسخِه احکامِ خُداوندa ره دَ دِست شی دَد و اُو ره پادشاه تعیِین کده مَسَح کد. و اُونا چَک چَک کده شُعار دَد: ”زِنده باد پادشاه!“
13 وختی عتَلیا آوازِ پَیره‌دارا و مردُم ره شِنِید، اُو دَ پیش مردُم دَ خانِه خُداوند اَمَد. 14 دَ اُونجی دِید که اونه، پادشاه دَ مُطابِقِ رسم دَ پالُوی ستُون ایسته یَه؛ قومَندانا و شیپُورنَوازا دَ پالُوی پادشاه قرار دَره و تمامِ مردُمِ سرزمی خوشی مُونه و شیپُورنَوازا شیپُور مِیزَنه. اوخته عتَلیا کالای خُو ره چَک کد و چِیغ زَده گُفت: ”خیانَت! خیانَت!“ 15 لیکِن یھویاداع پیشوا دَ قومَندانای دِسته های صد نفری که سرکرده های لشکر بُود، اَمر کده گُفت: ”اُو ره از مینکلِ قطار ها بُر کُنِید و هرکسی که از پُشتِ ازُو اَمد، اُو ره قد شمشیر بُکُشِید.“ ازی که پیشوا گُفتُد، ”اُو نَباید دَ خانِه خُداوند کُشته شُنه،“ 16 اُونا گِردِ ازُو ره گِرِفت و اُو از راهی که اَسپ ها مورفت دَ قصرِ پادشاه دَر اَمد و دَ امُونجی کُشته شُد.
17 یھویاداع دَ بَینِ خُداوند، پادشاه و مردُم عھد بسته کد تا اُونا قَومِ خُداوند بَشه؛ اُو امچُنان دَ بَینِ پادشاه و مردُم عهد بسته کد. 18 اوخته پگِ مردُمِ سرزمِینِ یهُودا دَ بُت-خانِه بَعل رفت و اُو ره بیرو کده قُربانگاه ها و بُت های شی ره تِکه و پرچه کد و مَتان پیشوای بَعل ره دَ پیشِ قُربانگاه ها کُشت. بعد ازُو یهویاداع پیشوا دَ خانِه خُداوند پَیره‌دارا ره مُقرَر کد. 19 اُو قومَندانا، اَجِیرا، پَیره‌دارا و پگِ مردُمِ سرزمی ره قد خُو گِرِفت و اُونا پادشاه ره از خانِه خُداوند سرشیو بُرد و از راهِ درگِه پَیره‌دارا دَ قصرِ پادشاه داخِل شُد؛ اوخته پادشاه دَ تَختِ پادشاهی شِشت. 20 پس تمامِ مردُمِ سرزمِینِ یهُودا خوشی کد و شار آرام شُد، چراکه عتَلیا قد شمشیر دَ قصرِ پادشاه کُشته شُدُد.
21 یوآشb ھفت ساله بُود که پادشاه شُد.