فصلِ هفتُم
طوفان-و-سیل
1 بعد ازُو خُداوند دَ نوح گُفت: ”تُو قد تمامِ خانَوار خُو داخِلِ کِشتی بورُو، چراکه دَ امزی نسل تنها تُو ره دَ حُضُور خُو عادِل مِینگرُم. 2 از پگِ حَیوانای حلال گوشت هفت جوره، یعنی هفت نَر و هفت ماده قد خُو بِگِیر. ولے از حَیوانای حرام گوشت یگ جوره، یعنی یگ نَر و یگ ماده بِگِیر. 3 امچُنان از مُرغَکوی آسمو هفت جوره نَر و ماده بِگِیر تاکه نسلِ از وا دَ تمامِ رُوی زمی باقی بُمَنه، 4 چُون بعد از هفت روز ما بَلدِه چِل شاو و چِل روز دَ زمی بارِش رَیی مُونُم و هر مَوجُودی زِنده ره که جور کدیم از رُوی زمی از بَین مُوبرُم.“ 5 و نوح هر چِیزی ره که خُداوند دَزُو اَمر کدُد، انجام دَد.
6 نوح شَش صد ساله بُود که امُو طوفان-و-سیل دَ زمی اَمَد. 7 و نوح قد باچه_ها و قد خاتُو و بیری‌گون خُو پیش از اَمَدونِ آو_های سیل دَ مَنِه کِشتی رفت. 8 از حَیوانای حلال گوشت و حَیوانای حرام گوشت، از مُرغَکو و از تمامِ خزِندَگونِ زمی 9 یگ یگ جوره، نَر و ماده پیشِ نوح اَمَده دَ کِشتی داخِل شُد، امُو رقمِیکه خُدا دَ نوح اَمر کدُد. 10 و بعد از هفت روز آو_های سیل دَ زمی اَمَد. 11 دَ شَش صدُم سالِ زِندگی نوح، دَ روزِ هفدَهُمِ ماهِ دوّم، دقِیق دَ امزُو روز، چشمه_ها از غَوُجی کٹِه زمی بُر شُد و سربَندهای آسمو واز شُد 12 و مُدَتِ چِل شاو و چِل روز دَ بَلِه زمی بارِش بارِید. 13 دقِیق دَمزُو روز نوح و باچه_های شی سام، حام و یافِث و خاتُونِ نوح قد سِه بیری شی داخِلِ کِشتی شُد: 14 اُونا و تمامِ جانوَرای درِنده دَ مُطابِقِ جِنس خُو، تمامِ چارپایا دَ مُطابِقِ جِنس خُو، تمامِ خزِندَگونِ که دَ رُوی زمی خَزَک مُونه دَ مُطابِقِ جِنس خُو و تمامِ مُرغَکو دَ مُطابِقِ جِنس خُو، یعنی تمامِ پرِنده‌گو و تمامِ بالدارا. 15 از پگِ مَوجُوداتِ جاندار که نَفَسِ حَیات دَشت، یگ یگ جوره دَ پیشِ نوح داخِلِ کِشتی رفت. 16 اُونای که داخِل رفت نَر و مادِه تمامِ مَوجُودات بُود، امُو رقمِیکه خُدا دَ نوح اَمر کدُد. و خُداوند درگِه کِشتی ره از پُشتِ ازُو بسته کد.
17 طوفان-و-سیل مُدَتِ چِل شاو روز دَ بَلِه زمی اِدامه دَشت و آو کَلو شُده کِشتی ره باله کد و کِشتی از زمی غَدر باله بُود. 18 آو باقُوَت شُده دَ بَلِه زمی کَلو شُده رَیی بُود و کِشتی دَ رُوی آو حَرکت مُوکد. 19 آو دَ بَلِه زمی غَدر کَلو باقُوَت شُد و پگِ کوه_های بِلندی ره که دَ تَی تمامِ آسمو بُود، پوشَند. 20 آو پوزده توغَی از کوه_ها بِلندتَر رفت و اُونا ره پوشَند. 21 تمامِ مَوجُوداتِ جاندار که دَ رُوی زمی حَرکت مُوکد نابُود شُد: مُرغَکو، چارپایا، جانوَرای دَرِنده و تمامِ خزِندَگونِ که دَ زمی خَزَک مُونه و پگِ اِنسان_ها. 22 هر مَوجُودی که دَ خُشکه زِندگی مُوکد و دَ بِینی شی نَفَسِ حَیاتa بُود، از بَین رفت. 23 دَمزی رقم خُدا هر مَوجُودِ زِنده ره از رُوی زمی گُم-و-گُل کد؛ از اِنسان گِرِفته تا حَیوانا، خزِندَگو و مُرغَکوی آسمو، پگ شی از زمی گُم-و-گُل شُد. تنها نوح و کسای که قد ازُو دَ کِشتی بُود، زِنده باقی مَند. 24 و آو تا یگ صد و پِنجاه روز تمام زمی ره گِرِفتُد.