நங்கள ஜீவித காப்புதும், தெய்வதபற்றி ஹளிகொட்டு, மற்றுள்ளாக்கள ஜீவிதும் காப்புதும்
தெய்வ தந்தா நன்மெயும், பிசாசின சிந்தெயாளெ துருபதேசம் கீவாக்களும்(4:1-6)
4
இனி பொப்பா காலதாளெ செலாக்க, தங்கள தெய்வ நம்பிக்கெத புட்டு, பேயி பிசாசின உபதேச கேட்டு பொள்ளு ஹளி நெடிவா ஆள்க்காறா வாக்கின நம்புரு ஹளி பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு வளரெ செரியாயிற்றெ ஹளி ஹடதெ. 2 எந்த்தெ ஹளிங்‌ங, பிசாசினகொண்‌டு மனசாட்ச்சி சத்தா. செல பொள்ளாம்மாரா ஹளா வாக்கின, ஜனங்‌ஙளு நேரு ஹளி நம்புரு. 3 ஈக்க, மொதெகளிப்புது தெற்று ஹளியும், செல ஆகார சாதனங்ஙளு திம்பத்தெபாடில்லெ ஹளியும் மற்றுள்ளாக்களகூடெ படிசிகொட்டீரெ; எந்நங்ங, சத்தியத அருது, தெய்வ நம்பிக்கெ உள்ளாக்களாயி இப்பாக்க தெய்வாக நண்ணி ஹளிட்டு திம்பத்தெபேக்காயி ஆப்புது ஆகார சாதெனெ ஒக்க தெய்வ உட்டுமாடி தந்திப்புது. 4 தெய்வ உட்டுமாடி தந்துதொக்க ஒள்ளேது தென்னெயாப்புது; தெய்வாக நண்ணி ஹளி சீகருசுதாதங்ங மாற்றி பீப்பத்துள்ளுது ஒந்தும் இல்லெ. 5 எந்த்தெ ஹளிங்ங, தெய்வத வஜனதாளெ இதொக்க சுத்த உள்ளுதாப்புது ஹளி ஹளிப்புதுகொண்டும், நங்கள பிரார்த்தனெ கொண்டும் அது சுத்த ஆக்கு. 6 நீ இதொக்க, ஏசின நம்பி ஜீவுசா எல்லாரிகும் படிசி கொட்டங்ங, நீ ஏசுக்கிறிஸ்திக ஒள்ளெ கெலசகாறனாயிறக்கெ;
அதே ஹாற நீ அனிசரிசி பொப்பா உபதேசங்கொண்டு சத்திய வஜனதாளெயும் தெய்வ நம்பிக்கெயாளெயும் வளரத்தெ பற்றுகு.
சரீரத பற்றியும், தெய்வகாரெ பற்றியும், அதுகொண்டு கிட்டா நன்மெயும் (4:7-11)
7 தெய்வ பக்திக பிரயோஜனப்படாத்த கெட்டுக்கதெ ஒந்நங்ஙும் கீயி கொடாதெ; தெய்வ இஷ்டப்படா ஹாற ஜீவுசத்தெ பற்றிதா ஒள்ளெ சீலங்ஙளா வளர்த்திக. 8 நங்கள சரீராக பேக்காயி கீவா அப்பியாச ஹளுது அல்ப்ப பிரயோஜனமே ஒள்ளு; எந்நங்ங, தெய்வ இஷ்டப்படா ஹாற ஜீவுசத்தெ பற்றிதா ஒள்ளெ சீலங்ஙளு எல்லா காரேகும் பிரயோஜன உள்ளுதாப்புது; டஎந்த்தெ ஹளிங்ங, அது ஈ லோகாளெ ஜீவுசத்தெகும், சொர்க்காக ஹோப்பத்துள்ளா ஜீவிதாகும் பேக்காயும், தெய்வ தப்பா ஜீவங் நங்காக கிட்டத்தெ பேக்காயும் ஈ காரெ ஒக்க கீது பளகுக்கு. 9 ஈ வாக்கு சத்திய உள்ளுதும், எல்லாரும் அங்ஙிகரிசிதா வாக்கும் ஆப்புது. 10 நங்க ஜீவோடெ இப்பா தெய்வதமேலெ நம்பிக்கெ பீத்திப்புதுகொண்டு, கஷ்டப்பாடும், புத்திமுட்டும் சகிச்சு தெய்வாகபேக்காயி கெலசகீதீனு; ஈ தெய்வ எல்லா மஷரினும், பிறித்தியேகிச்சு தன்ன நம்பா எல்லாரினும் காப்பாவனும் ஆப்புது. 11 நா ஹளிதா ஈ காரெ ஒக்க ஆக்காக படிசிகொடு;
இதொக்க அனிசரிசி நெடிவத்தெகும் மாடு.
தெய்வ காரெயாளெ, எல்லாரிகும் முன்மாதிரியாயிற்றெ இருக்கு (4:12-16)
12 நீ ஒந்து பாலேகாறனாயி இப்புதுகொண்டு ஒப்பனும் நின்ன நிசார மாடா ஹாற நெடியாதெ; நீ மற்றுள்ளாக்கள முந்தாக எந்த்தெ கூட்டகூடுது, எந்த்தெ பரிமாருது, எந்த்தெ சினேகிசுக்கு, எந்த்தெ தெய்வத நம்புக்கு, தெற்று, குற்ற கீயாதெ எந்த்தெ ஜீவுசுக்கு ஹளிட்டுள்ளா எல்லா காரெயாளெயும் தெய்வ நம்பிக்கெ உள்ளாக்காக முன்மாதிரியாயிற்றெ ஜீவிசி காட்டு. 13 நா அல்லிக பொப்பாவரெட்ட நீ பொதுவாயிற்றெ தெய்வ வஜன பாசி காட்டு; மற்றுள்ளாக்காக உபதேச கீயி; ஆக்காக தெய்வ வஜன படிசிகொடு; அதங்ஙபேக்காயி சமெ ஒதுக்கி இதொக்க கீயி. 14 சபெயாளெ உள்ளா மூப்பம்மாரு நின்ன தெலேமேலெ கையிபீத்து பிரார்த்தனெ கீவதாப்பங்ங, தெய்வ ஹளிட்டு பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு நின்ன ஒளெயெ தந்தா வரங்ஙளு உட்டல்லோ? ஆ வரங்ஙளா பற்றி நீ நிசாரமாயிற்றெ பிஜாருசாதெ. 15 நீ ஈ காரெ ஒக்க வளரெ சிர்தெயோடெயும் சமர்ப்பணத்தோடும் கீயி; அம்மங்ங நின்ன வளர்ச்செ எல்லாரிகும் கொத்துகிட்டுகு.
16 நீ நின்ன ஜீவிதாதபற்றியும், நீ உபதேசகீவா காரெபற்றியும் வளரெ ஜாகர்தெயாயிரு; நா நின்னகூடெ ஹளிதன ஒக்க கீதண்டே இரு; நீ அந்த்தெ கீதங்ங, தெய்வ நின்னும் நின்ன உபதேச கேளா ஆள்க்காறினும் ஞாயவிதிந்த ரெட்ச்சிசுகு.