10
“கூட்டுக்காறே! இஸ்ரேல்ஜன எல்லாரினும் செங்கடலு நீரின நடுவுகூடியும், அதுகளிஞட்டு, மளெமோடத கீளோடெயும் நெடத்திபந்தா தெய்வத திட்ட ஏன ஹளி நிங்க மனசிலுமாடுக்கு. 2 அந்த்தெ ஆக்க எல்லாரும் நீரின நடுவுகூடியும், மளெமோடத கீளோடெயும் நெடது பந்துது, மோசேதகூடெ சேர்ந்நு ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்திதங்ங சம ஆப்புது. 3 ஆக்க எல்லாரும் திந்தா மன்னா ஹளா தீனி தெய்வத வாக்கின திந்துதங்ங சம ஆப்புது. 4 ஆக்க எல்லாரும் பட்டெகூடி பொப்பதாப்பங்ங பாறெந்த பந்தா ஒந்தே நீரின குடுத்துரு; ஆ நீரு பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின சமமாயிற்றெ உள்ளுதாப்புது; ஆ பாறெ கிறிஸ்தின சம தென்னெயாப்புது. 5 அந்த்தெ இத்தட்டும் ஆக்களாளெ முக்கால் பாக ஆள்க்காரு தெய்வாக இஷ்டப்பட்டா ஹாற ஜீவுசாத்துகொண்டு, மருபூமியாளெ சத்தண்டுஹோதுரு; ஆக்க சவதகூடி அடக்கத்தெ பற்றிபில்லெ. 6 ஆக்க பேடாத்த காரெ கீவத்தெ ஆசெபட்டுது கொண்டாப்புது, ஆக்காக அந்த்தெ சம்போசிது; அதே ஹாற நங்காக சம்போசத்தெபாடில்லெ ஹளிட்டுள்ளா பாட படிப்பத்தெ ஆப்புது இதொக்க எளிதிப்புது. 7 எந்த்தெ ஹளிங்ங, ‘ஆக்க குளுது, திந்து குடுத்துரு; எத்தட்டு ஆட்ட ஆடத்தெகூடிரு’ ஹளி எளிதிப்பா ஹாற நங்களும் பிம்மத கும்முடாக்களாயிற்றெ ஆப்பத்தெபாடில்லெ. 8 ஏனாக ஹளிங்ங, ஆக்க அந்த்தெ பேசித்தர கீது ஜீவிசிதா ஹேதினாளெ ஆக்களாளெ இப்பத்தி மூவாயிர ஆள்க்காரு ஒந்தேஜின சத்துரு; நிங்காக அதே ஹாற சம்போசாதெ இருக்கிங்ஙி ஜாகர்தெயாயிற்றெ நெடதணிவா. 9 ஆக்களாளெ செலாக்க தெய்வ நங்களகூடெ உட்டோ இல்லே ஹளி தெய்வத பரீஷண கீதுரு; அதுகொண்டு கொறே ஆள்க்காரு ஹாவு கச்சி சத்தண்டு ஹோதுரு; ஆக்கள ஹாற நிங்களும் தெய்வத பரீஷணகீது சாயாதிருக்கிங்ஙி ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா. 10 ஆக்களாளெ செலாக்க பொருதே அதும், இதும் ஹளி முருமுருத்தண்டித்துரு; அதுகொண்டு ஆக்களாளெ கொறே ஆள்க்காறின நாசமாடா தூதம்மாரு கொந்துரு; அதே ஹாற நிங்காக சம்போசாதெ இருக்கிங்ஙி ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா. 11 ஈ லோகத கடெசி காலதாளெ ஜீவிசிண்டிப்பா நங்க ஆக்கள ஜீவிதாளெ நெடதுதன பீத்து பாட படிப்பத்தெ ஆப்புது இதொக்க தெய்வ தன்ன புஸ்தகதாளெ எளிதிபீத்திப்புது. 12 அதுகொண்டு, தெய்வகாரெபற்றி நனங்ங ஒயித்தாயி கொத்துட்டு ஹளி ஹளாவாங், குடுக்கினாளெ குடிங்ஙி, ஆக்கள ஹாற நசியாதெ இருக்கிங்ஙி ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா. 13 அதுமாத்தறல்ல, சாதாரணமாயிற்றெ எல்லா மனுஷரிகும் பொப்பா புத்திமுட்டே நிங்காகும் பொக்கொள்ளு; தெய்வ சத்தியநேரு உள்ளாவனாயி இப்பாஹேதினாளெ, நிங்களகொண்டு தாஙத்தெ ஆப்பா பரீஷணதே நிங்கள ஜீவிதாளெ அனுவதுசுகொள்ளு; தெய்வ அனுவதிசா பரீஷண பொப்பதாப்பங்ங, அதன தாஙத்துள்ளா சக்தியும் தெய்வதென்னெ நிங்காக தக்கு; அல்லிந்த தப்சத்துள்ளா பட்டெயும் தெய்வதென்னெ காட்டிதக்கு. 14 அதுகொண்டு நன்ன சினேகுள்ளா கூட்டுக்காறே! நிங்க தெய்வத கும்முடுதன புட்டுடாதெ, பிம்மத கும்முடா ஹாற உள்ளா காரெத புட்டு மாறிவா. 15 நா நிங்கள, புத்திமான்மாரு ஹளி பிஜாரிசிட்டாப்புது கூட்டகூடுது; நா ஹளுது பொள்ளோ, நேரோ ஹளி, நிங்களே ஆலோசிநோடிவா. 16 ஏசின மரணத ஓர்ப்பத்தெ பேக்காயி நங்க முருத்து திம்பா தொட்டி, அவன சரீரத சம ஆப்புது; அதே ஹாற ஒந்து கோப்பெயாளெ ஹுயிது குடிப்பா முந்திரிச்சாறு அவன சோரெக சம ஆப்புது; நங்க அந்த்தெ திந்து குடிப்புது கொண்டு, நங்காக கிட்டா அனுக்கிரக ஏன ஹளிட்டுள்ளுது நிங்காக கொத்துட்டல்லோ? 17 நங்க எல்லாரும் ஒந்தே தொட்டி முருத்து திம்பாஹேதினாளெ, எல்லாரும் ஏசினகூடெ சேர்ந்நு ஒந்தே சரீரமாயிற்றெ இத்தீனு. 18 இஸ்ரேல்காறா ஆஜாரதாளெயும் இதுதென்னெ உட்டாயித்து; ஆக்க ஹரெக்கெ களிச்சுகளிச்சட்டு, அதனாளெ ஒந்து பங்கின திம்புதுகொண்டு ஆக்களும் தெய்வதகூடெ பெந்த உள்ளாக்களாயி இத்தீரல்லோ! 19 அந்த்தெ ஆதங்ங, பிம்மாக பூசெகளிச்சா சாதெனெத திம்பாக்க ஏன கீதீரெ? பிம்மத கொண்டு ஒந்து பலம் இல்லெ ஹளி நேரத்தே நா ஹளித்தனல்லோ? அதுகொண்டு இதன பற்றிட்டுள்ளா நன்ன அபிப்பிராய ஏன ஹளிங்ங, 20 நிங்க தெய்வத கும்முடாதெ, ஏதன கும்முட்டங்ஙும், ஆ பிம்மத முந்தாக ஏனொக்க பூசெகளிச்சங்ஙும், அதொக்க பிசாசிக தென்னெயாப்புது ஹைக்கிபீத்து கும்முடுது; அந்த்தெ கீவாக்க, ஆ பிசாசினகூடெ கூட்டு உள்ளாக்ளாயி இத்தீரெ. 21 நிங்க ஏசுக்கிறிஸ்தின மரணத ஓர்த்து, தொட்டி திந்து, முந்திரிச்சாறு குடுத்தீரல்லோ! அதே ஹாற பிம்மாக பூசெகளிச்சுதனும் திந்து குடுத்தங்ங, ஏசுக்கிறிஸ்தினகூடெயும், பிசாசினகூடெயும் பெந்த உள்ளாக்களாயி இப்புறல்லோ? 22 அந்த்தெ கீவதாப்பங்ங, தெய்வாக நங்களமேலெ அரிச பாராதிக்கோ? தெய்வத அரிச நிங்களகொண்டு தாஙத்தெ பற்றுகோ? 23 தெய்வ உட்டுமாடிதா எல்லதனும் அனுபோசத்தெ நனங்ங அதிகார இல்லே ஹளி நிங்க ஒந்சமெ கேளக்கெ; எந்நங்ங, நங்க கீவா எல்லா காரெயும் நங்கள ஜீவிதத ஒயித்மாடுகோ? எல்லதும் நங்கள ஜீவிதாளெ ஒள்ளேது தக்கோ ஹளி ஆலோசி நோடுக்கல்லோ? 24 அதுமாத்தறல்ல, ஒப்பனும் தன்னபோற்றிகளாயி இப்பத்தெ பாடில்லெ; மற்றுள்ளாக்கள காரெயும் நோடிகொடுக்கு. 25 நிங்கள மனசினாளெ அஞ்சிக்கெ இல்லிங்ஙி, கடெயாளெ மாறா ஏதனும் நிங்க பொடிசி தின்னக்கெ. 26 ஏனாக ஹளிங்ங, பூமியும், அதனாளெ தெய்வ உட்டுமாடிப்பா எல்லதும், தெய்வாது தென்னெயாப்புது. 27 நின்ன மனசினாளெ அஞ்சிக்கெ இல்லிங்ஙி, ஏசின நம்பாத்த ஒப்பாங் நின்ன தீனிதிம்பத்தெ ஊதங்ங, அவன ஊரின தப்பா ஏதனும் தின்னக்கெ. 28 எந்நங்ங அவங், ‘இது பூசெகளிச்சுதாப்புது திந்தாக ஒள்ளேது’ ஹளி, நின்னகூடெ ஹளிதங்ங, அவன பிஜார தெற்றாயிப்புதுகொண்டு, நீ அதன தின்னாதித்தங்ங, அவங்ங ஒள்ளேதாயிக்கு. 29 அல்லா, நா அதன திந்நங்ஙும், இல்லிங்கிலும் அதனாளெ ஒந்து பொப்பத்தெ ஹோப்புதில்லெ ஹளி ஒறப்புள்ளா மனசாட்ச்சி நினங்ங உட்டிங்கிலும், நினங்ங தப்பாவன பிஜார தெற்றாயிப்புதுகொண்டு, நீ அதன திம்பத்தெபாடில்லெ. 30 எந்நங்ஙும், தெய்வ நனங்ங தந்தா தீனிக பேக்காயி, நா தெய்வாக நண்ணி ஹளிட்டு திந்நங்ங தெற்று ஏன? ஹளி ஒந்சமெ நினங்ங தோநுகாயிக்கு; எந்நங்ங, அவன பிஜார தெற்றாயிப்புதுகொண்டு நீ கீவுது குற்ற தென்னெ ஆக்கு. 31 அதுகொண்டு, நீ திந்நங்ஙும் குடுத்தங்ஙும், ஏன தென்னெ கீதங்ஙும் செரி, அதனகொண்டு தெய்வாக பெகுமான உட்டாக்கோ, ஹளி ஆலோசிட்டு பேக்கு கீவத்தெ. இது தென்னெயாப்புது நன்ன உத்தர. 32 நிங்க கீவா காரெயாளெ யூதம்மாரிகோ, அன்னிய ஜாதிக்காறிகோ, சபெக்காறிகோ எடங்ஙாரு பருசாத்த ஹாற நோடியணிவா. 33 அதே ஹாற தென்னெ நானும், எல்லா காரெயாளெயும், எல்லாரிகும் இஷ்டப்படா ஹாற நெடதீனெ; நா நனங்ங மாத்தற பிரயோஜன உள்ளா காரெத கீயாதெ, மற்றுள்ளாக்களும் ரெட்ச்சிக்கப்படத்தெ பேக்காயி ஆக்காக பிரயோஜன உள்ளா காரெத அன்னேஷிண்டு ஜீவிசீனெ.”