Eysaning chöl-bayawanda sinilishi
4
Andin Eysa Muqeddes Rohqa tolup, Iordan deryasidin qaytip kélip, Roh teripidin chöl-bayawan’gha élip bérildi. ◘ 2 U u yerde qiriq kün Iblis teripidin sinaldi. U bu künlerde héchnerse yémidi. Künler ayaghlashqanda, uning qorsiqi taza achqanidi. ◘ 3 Emdi Iblis uninggha:
— Sen eger Xudaning Oghli bolsang, mushu tashqa: «Nan’gha aylan!» dep buyrughin — dédi. ◼
4 Eysa uninggha jawaben:
— Tewratta: «Insan peqet nan bilenla emes, belki Xudaning herbir sözi bilenmu yashaydu» dep yézilghan, — dédi. ◼ ◘
5 Iblis yene uni égiz bir taghqa bashlap chiqip, bir deqiqe ichide dunyadiki barliq döletlerni uninggha körsetti. 6 Iblis uninggha: — Men bu hakimiyetning hemmisini we uninggha tewe barliq shanu-shewketlerni sanga teqdim qilimen; chünki bular manga tapshurulghan, men uni kimge bérishni xalisam, shuninggha bérimen. 7 Eger bash qoyup manga sejde qilsang, bularning hemmisi séningki bolidu, — dédi.
8 Eysa uninggha jawab bérip:
— Tewratta: «Perwerdigar Xudayingghila ibadet qil, peqet Uningla qulluqida bol!» dep yézilghan, — dédi. ◼ ◘
9 Andin Iblis uni Yérusalémgha élip bardi we uni ibadetxanining eng égiz jayigha turghuzup:
— Xudaning Oghli bolsang, özüngni peske tashlap baqqin! ◼ 10 Chünki Tewratta: «Xuda Öz perishtilirige séni qoghdash heqqide emr qilidu»; 11 we, «Putungning tashqa urulup ketmesliki üchün, ular séni qollirida kötürüp yüridu» dep yézilghan, — dédi. ◼ ◘
12 Eysa uninggha: — «Tewratta: «Perwerdigar Xudayingni sinighuchi bolma!» depmu yézilghan, — dédi. ◼ ◘
13 Iblis barliq sinashlarni ishlitip chiqqandin kéyin, uni waqtinche tashlap kétip qaldi.
Eysa Galiliye ölkiside
14 Eysa Rohning küch-qudriti ichide Galiliye ölkisige qaytip keldi. Shuning bilen uning xewer-shöhriti etraptiki herbir yurtlargha tarqaldi. ◼ ◘ 15 U ularning sinagoglirida telim bérgili turdi we ularning ulughlashlirigha sazawer boldi. ◼
Nasarette chetke qéqilish
16 U özi béqip chong qilin’ghan yurti Nasaretke kélip, shabat küni adettikidek sinagogqa kirdi we shundaqla muqeddes yazmilarni oqushqa öre turdi ◘ 17 we Tewrattiki «Yeshaya» dégen qisim uninggha tapshuruldi. U oram yazmini échip, munu sözler yézilghan yerni tépip oqudi:
18-19 — «Perwerdigarning Rohi méning wujudumda,
Chünki U méni yoqsullargha xush xewerler yetküzüshke mesih qildi.
Tutqunlargha azadliqni,
We korlargha körüsh shipasini jakarlashqa,
Ézilgenlerni xalas qilishqa,
Perwerdigarning shapaet körsitidighan yilini jakarlashqa méni ewetti». ◼ ◘
20 U yazmini türüwétip, sinagog xizmetchisige qayturup bérip, olturdi. Sinagogta olturghanlarning hemmisining közliri uninggha tikilip turatti. ◼ 21 U köpchilikke:
— Mana bu ayet bügün quliqinglargha anglan’ghinida emelge ashurulmaqta, — dédi.
22 Hemmisi uning yaxshi gépini qiliship, uning aghzidin chiqiwatqan shapaetlik sözlirige heyran qéliship:
— Bu Yüsüpning oghli emesmu? — déyishti. ◘
23 U ulargha:
— Shübhisizki, siler manga «Ey téwip, awwal özüngni saqayt!» dégen temsilni keltürüp, «Xewer tapqinimizdek, Kepernahum shehiride néme ishlar yüz bergen bolsa, mushu yerdimu, öz yurtungdimu shularni körsetmemsen?» dewatisiler, — dédi. ◘
24 — Biraq shuni silerge berheq éytip qoyayki, héchqandaq peyghember öz yurti teripidin qobul qilin’ghan emes. ◘ 25 Men silerge shu heqiqetni eslitimenki, Ilyas peyghemberning waqtida, asman uda üch yil alte ay étilip, dehshetlik bir qehetchilik barliq zéminni basqanda, Israilda nurghun tul ayallar bar idi; 26 biraq Ilyas ularning héchqaysisining qéshigha emes, belki Zidonning Zarefat shehiridiki bir tul ayalning qéshighila ewetilgen. ◼ 27 We shuninggha oxshash, Élisha peyghemberning waqtida, Israilda maxaw késilige giriptar bolghanlar nurghun bolsimu, lékin Suriyelik Naamandin bashqa, héchqaysisi saqaytilghan emes! — dédi. ◼ ◘
28 Sinagogdikiler bu sözlerni anglap, hemmisi qattiq ghezeplendi; 29 ornidin turushup, uni sheherdin heydep chiqirip, shu sheher jaylashqan taghning léwige echiqip, tik yardin tashliwetmekchi bolushti. ◼ 30 Lékin u ularning arisidin bimalal ötüp, öz yoligha chiqip ketti.
Eysaning jinni heydiwétishi
31 U Galiliye ölkisining Kepernahum dégen bir shehirige chüshti, u yerde shabat künliride xelqqe telim béretti. ◘ 32 Ular uning telimige heyran qélishti, chünki uning sözi tolimu nopuzluq idi. ◘ 33 Emdi sinagogta napak jinning rohi chaplashqan bir kishi bolup, uningdiki jin qattiq awazda: ◼ ◘
34 — Ey Nasaretlik Eysa, séning biz bilen néme karing?! Bizni yoqatqili keldingmu? Men séning kimlikingni bilimen, Xudaning Muqeddes Bolghuchisisen! — dep towlap ketti.
35 Lékin Eysa jin’gha tenbih bérip:
— Aghzingni yum! Uningdin chiq! — déwidi, jin héliqi ademni xalayiq otturisida yiqitiwétip, uningdin chiqip ketti. Lékin uninggha héch zerer yetküzmidi. 36 Hemmeylen buningdin qattiq heyran bolushup, bir-birige:
— Bu zadi qandaq ish! U derweqe hoquq we qudret bilen napak rohlargha emr qilsila, ular chiqip kétidiken, — déyishti. ◼ 37 Shuning bilen uning xewer-shöhriti etraptiki herbir yurtlargha tarqaldi.
Eysaning nurghun késellerni saqaytishi
38 Eysa sinagogtin chiqip, Simonning öyige kirdi. Lékin Simonning qéynanisi éghir tep késili bolup qalghanidi; ular Eysadin uning hajitidin chiqishini ötündi. ◘ 39 U ayalning béshida turup, tepke tenbih bériwidi, tep shuan uningdin ketti. U derhal ornidin turup, ularni kütüshke bashlidi.
40 Kün pétishi bilenla, kishiler herxil késellerge giriptar bolghan yéqinliri bolsila, ularni uning aldigha élip kélishti. U ulargha bir-birlep qolini tegküzüp, ularni saqaytti. ◼ ◘ 41 Kishilerge chaplashqan nurghun jinlar ulardin chiqip: «Sen Xudaning Oghli!» dep towlap kétetti. Lékin u ulargha tenbih bérip, söz qilishigha yol qoymidi; chünki ular uning Mesih ikenlikini biletti. ◘
42 Kün chiqishi bilen, u sheherdin chiqip, pinhan bir jaygha ketti. Biraq top-top xalayiq uni izdep yüretti; ular uni tapqanda aldigha kélip, uni arimizda qalsun dep kétishidin tosmaqchi bolushti. ◘ 43 Lékin u ulargha:
— Xudaning padishahliqining xush xewirini bashqa sheher-yézilarghimu yetküzüshüm kérek; chünki men del bu ishqa ewetilgenmen, — dédi.
44 Shuning bilen u Galiliyediki sinagoglarda telim bérip yürüwerdi. ◼