Eysaning töt ming kishini toydurushi
8
Shu künlerde, yene zor bir top xalayiq yighilghanidi. Ularning yégüdek héchnémisi bolmighachqa, u muxlislirini yénigha chaqirip: ◘ 2 — Bu xalayiqqa ichim aghriydu. Chünki ular méning yénimda turghili üch kün boldi, ularda yégüdek héchnersimu qalmidi. 3 Ularni öylirige ach qorsaq qaytursam, yolda halidin kétishi mumkin. Chünki beziliri yiraqtin kelgeniken, — dédi.
4 Muxlisliri buninggha jawaben:
— Bundaq xilwet bir jayda bu kishilerni toydurghudek nanni nedin tapqili bolsun? — déyishti.
5 — Qanche néninglar bar? — dep soridi u.
Yette, — déyishti ular.
6 Buning bilen u xelqni yerde olturushqa buyrudi. Andin yette nanni qoligha aldi we Xudagha teshekkür-medhiye éytip oshtup, köpchilikke tutushqa muxlislirigha berdi. Ular xalayiqqa üleshtürüp berdi. 7 Muxlislarda yene birqanche kichik béliqmu bar idi. U Xudagha teshekkür éytip ularni beriketlep, muxlislirigha üleshtürüp bérishni éytti. 8 Xalayiq toyghuche yédi; ular éship qalghan parchilarni yette séwetke tériwaldi. ◼ 9 Yégenler töt mingche kishi idi. U ularni yolgha saldi, 10 andin muxlisliri bilen bille derhal kémige chüshüp, Dalmanuta tereplirige bardi. ◘
Perisiylerning möjizilik alametni körüshni telep qilishi
11 Perisiyler chiqip, uni sinash meqsitide uningdin bizge asmandin bir möjizilik alamet körsetseng, dep telep qiliship, uning bilen munazirileshkili turdi. ◼ ◘ 12 U ichide bir ulugh-kichik tinip:
— Bu dewr némishqa bir «möjizilik alamet»ni istep yüridu? Shuni silerge berheq éytip qoyayki, bu dewrge héchqandaq möjizilik alamet körsitilmeydu, — dédi. ◼ ◘
13 Andin ulardin ayrilip, yene kémige chiqip, déngizning u chétige ötüp ketti.
Saxtipezlik «échitqu»sidin saqlinish
14 Muxlislar nan élip kélishni untughan bolup, kémide bir tal nandin bashqa yeydighini yoq idi. 15 U ularni agahlandurup:
— Éhtiyat qilinglar, Perisiylerning échitqusi we Hérodning échitqusidin hézi bolunglar, — dédi. ◼ ◘ 16 Muxlislar özara mulahiziliship:
— Uning bundaq déyishi nan ekelmigenlikimizdin bolsa kérek, — déyishti.
17 Eysa ularning néme déyishiwatqanliqini bilip:
— Némishqa nan yoqluqi toghrisida mulahize qilisiler? Siler téxiche pem-paraset yaki chüshenchige ige bolmidinglarmu? Qelbliringlar téximu bixudliship kétiwatamdu? ◘ 18 Közünglar turup körmeywatamsiler? Quliqinglar turup anglimaywatamsiler? Ésinglarda yoqmu? 19 Besh ming kishige besh nanni oshtughinimda, parchilargha liq tolghan qanche kichik séwetni yighiwaldinglar? — dédi.
— On ikkini, — jawab berdi ular. ◼ ◘
20 — Yette nanni töt ming kishige oshtughinimda, parchilargha liq tolghan qanche séwetni yighiwaldinglar? — dédi u.
— Yettini, — Jawab berdi ular. ◘
21 U ulargha:
— Undaqta, qandaqsige siler téxi chüshenmeysiler? — dédi. ◼
Beyt-Saidadiki bir korning saqaytilishi
22 Ular Beyt-Saida yézisigha keldi; xalayiq bir kor ademni uning aldigha élip kélip, uninggha qolungni tegküzüp qoysang, dep ötündi. 23 U kor ademning qolidin tutup yézining sirtigha yétilep bardi; uning közlirige tükürüp, üstige qollirini tegküzüp:
— Birer nerse körüwatamsen? — dep soridi. ◘
24 U béshini kötürüp:
— Kishilerni körüwatimen; ular xuddi méngip yürüwatqan derexlerdek körünüwatidu, — dédi.
25 Andin u qaytidin qollirini u ademning közlirige tegküzdi. U közlirini échiwidi, közliri eslige kélip, hemme nersini éniq kördi. ◼ 26 Eysa uni öyige qayturup:
— Yézighimu kirme, yaki yézidiki héchkimge bu ishni uqturma, — dep tapilidi. ◼
Pétrusning Eysani Qutquzghuchi-Mesih dep tonushi
27 Eysa muxlisliri bilen chiqip Qeyseriye-Filippi rayonigha qarashliq kent-yézilargha bardi. Yolda u muxlisliridin:
— Kishiler méni kim deydu? — dep soridi. ◘
28 Ular uninggha:
— Beziler séni Chömüldürgüchi Yehya, beziler Ilyas peyghember we yene beziler ilgiriki peyghemberlerdin biri dep qaraydiken, — dep jawab bérishti. ◘
29 U ulardin:
— Emdi silerchu, siler méni kim dep bilisiler? — dep soridi.
Pétrus jawaben: — Sen Mesihdursen, — dédi. ◼ ◘
30 U ulargha özi toghruluq héchkimge tinmasliqni jiddiy tapilidi.
Eysaning ölüp tirilidighanliqini aldin éytishi
31 Shuning bilen u Insan’oghlining nurghun azab-oqubet tartishi, aqsaqallar, bash kahinlar we Tewrat ustazliri teripidin chetke qéqilishi, öltürülüshi we üch kündin kéyin tirildürülüshi muqerrer ikenlikini muxlislirigha ögitishke bashlidi. ◼ ◘ 32 U bu ishni ochuq-ashkara sözlep berdi. Buning bilen Pétrus uni bir chetke tartip, uni eyibleshke bashlidi. ◼ 33 Lékin u burulup muxlislirigha qarap, Pétrusni eyiblep:
— Arqamgha öt, Sheytan! Séning oylighanliring Xudaning ishliri emes, insanning ishliridur, — dédi. ◼ ◘
34 Andin muxlisliri bilen xalayiqnimu chaqirip mundaq dédi:
— Kimdekim manga egishishni niyet qilsa, özidin kéchip, özining kréstini kötürüp manga egeshsun! ◼ ◘ 35 Chünki kimdekim öz jénini qutquzay dése, choqum uningdin mehrum bolidu; lékin kimdekim men üchün we xush xewer üchün öz jénidin mehrum bolsa, uni qutquzidu. ◘ 36 Chünki bir adem pütkül dunyagha ige bolup, jénidin mehrum qalsa, buning néme paydisi bolsun?! ◼ 37 U némisini jénigha tégishsun?! ◘ 38 Chünki kimdekim zinaxor we gunahkar bu dewr aldida mendin we méning sözlirimdin nomus qilsa, Insan’oghlimu atisining shan-sheripi ichide muqeddes perishtiler bilen bille kelginide, uningdin nomus qilidu. ◼ ◘