Adem’atining Xudaning emrige xilapliq qilishi
3
Yer yüzide yilan Reb Perwerdigar yaratqan daladiki haywanlarning hemmisidin hiyliger idi. U ayaldin: — Xuda rasttinla baghdiki derexlerning héchqaysisining méwisidin yémenglar, dédimu? — dep soridi. ◼ 2 Ayal yilan’gha jawab bérip: — Baghdiki derexlerning méwilirini yések bolidu. 3 Emma baghning otturisidiki derexning méwisi toghrisida Xuda: «Buningdin yémenglar, qolmu tegküzmenglar, bolmisa ölisiler» dégen, dédi. ◼
4 Yilan ayalgha: — Undaq emes! Hergiz ölmeysiler! ◘ 5 Belki siler uni yégen kününglarda, Xuda közünglarning échilip, Xudagha oxshash yaxshi bilen yamanni bilidighan bolup qalidighanliqinglarni bilidu, — dédi. ◘
6 Ayal derexning méwisining yémeklik üchün yaxshiliqini, uning közni qamlashturidighanliqini körüp, hemde derexning ademni eqilliq qilidighan jelpkarliqini körüp, méwidin yédi we uningdin yénida turghan érigimu berdi; umu yédi. ◼ ◘ 7 Yéyishi bilenla her ikkisining közliri échilip, özlirining yalingach ikenlikini bilip, enjür yopurmaqlirini élip bir-birige ulap tikip, özlirige yapquch qilip tartti.
8 Kün salqinlighanda, ular Perwerdigar Xudaning baghda mangghan shepisini anglap qélip, adem ayali bilen Perwerdigar Xudaning hazir bolghinidin qéchip baghdiki derexlerning arisigha yoshurunuwaldi. ◼ 9 Lékin Perwerdigar Xuda towlap ademni chaqirip uninggha: Sen nede? — dédi.
10 Adem’ata jawab bérip:
— Men baghda shepengni anglap, yalingach turghinim üchün qorqup kétip, yoshurunuwaldim, — dédi.
11 Xuda uninggha: — Yalingach ikenlikingni sanga kim éytti? Men sanga yéme, dep emr qilghan derexning méwisidin yédingmu-ya? — dédi.
12 Adem jawab bérip: — Sen manga hemrah bolushqa bergen ayal derexning méwisidin manga bergenidi, men yédim, — dédi.
13 Perwerdigar Xuda ayalgha: — Bu néme qilghining? — dédi. Ayal jawab bérip: — Yilan méni aldap azdursa, men yep saptimen, — dédi. ◘
Xudaning yilan, Adem’ata we Hawa’anini jazalishi
14 Perwerdigar Xuda yilan’gha mundaq dédi: — «Bu qilghining üchün,
Sen hemme mal-charwilardin,
Daladiki barliq haywanatlardin bekrek lenetke qalisen;
Qorsiqing bilen béghirlap méngip,
Ömrüngning barliq künliride topa yeysen. ◼
15 We men sen bilen ayalning arisigha,
Séning nesling bilen ayalning neslining arisigha öchmenlik salimen;
U séning béshingni dessep zeximlendüridu,
Sen qopup uning tapinini chéqip zeximlendürisen». ◼ ◘
16 Andin Xuda ayalgha: — «Séning hamilidarliqingning japa-musheqqetlirini köpeytimen;
Sen qattiq tolghaq ichide boshinisen;
Sen éringdin üstün turushqa hewes qilsangmu,
U üstüngdin xojiliq qilidu» — dédi. ◼ ◘
17 Andin U Adem atigha: — «Sen ayalingning sözige qulaq sélip,
Men sanga yéme, dep emr qilghan derextin yégining tüpeylidin,
Séning tüpeylingdin yer-tupraq lenitimge uchraydu;
Ömrüngning barliq künliride peqet japaliq ishlepla, andin uningdin ozuqlinisen. ◼
18 Yer sanga tiken bilen qamghaq ündüridu;
Shundaqtimu sen yerdiki ziraet-otyashlarni yeysen. ◼
19 Taki sen tupraqqa qaytquche yüz-közüng terge chümgende, andin nan yéyeleysen;
Chünki sen esli tupraqtin élin’ghansen;
Sen eslide topa bolghach,
Yene topigha qaytisen» — dédi.
20 Uning ayali barliq jan igilirining anisi bolidighini üchün adem uninggha «Hawa» dep at qoydi. ◼
21 Perwerdigar Xuda Adem’ata bilen uning ayaligha haywan tériliridin kiyim qilip kiydürüp qoydi. ◼ ◘
Adem’ata bilen Hawa’anining Érem baghdin qoghlinishi
22 Perwerdigar Xuda söz qilip: — Mana, adem Bizlerdin birige oxshap qaldi, yaxshi bilen yamanni bildi. Emdi qolini uzitip hayatliq derixidin élip yewélip, ta ebedgiche yashawermesliki üchün uni tosushimiz kérek, dédi. ◼
23 Shuning bilen Perwerdigar Xuda uni Érem baghdin qoghlap chiqiriwetti; shundaq qilip uni yerge ishleydighan, yeni özi esli apiride qilin’ghan tupraqqa ishleydighan qilip qoydi. 24 Ademni qoghliwétip, hayatliq derixige baridighan yolni muhapizet qilish üchün, u Érem béghining meshriq teripige kérublarni we töt terepke pirqiraydighan yalqunluq bir shemsherni qoyup qoydi. ◼