سَنت لُوقا نِي طرف ٿِي لِکل خوشي نِي کٻيرِ 17

ۮوه هانَ اين نِي معافِي

متِي ۱۸‏:۶‏–۷، مرقس ۹‏:۴۲

‏1 پسي پرڀُو يسوعئي پوتان نان سيلان نين ڪيڌُون ڪي، ” ايم ٿئي نٿِي ڪيتُون ڪي مَنک ۮوه نا ڪري پَڻ نِڀاڳان سي اُو، زين ٿِي ڪرينَ مَنک ۮوه مان ڦاٿشي. ‏2 اِيوا مَنک هارُو هڌرِي وات تو آ سي ڪي گھئيٽِي نو پڙ اين نا ڳۯا مان ٻانڌينَ هان اين نين سمنۮر مان ڦڳايو زائي ڪي اين ٿِي ڪرِينَ ڪمزور وشواس واۯان ۮوه مان نا پڙي. ‏3 ياد راکزي، زي تارو ڀائي تارو ۮوه ڪري تو اين نين همزاوزي هانَ زي اِي معافي ماڳي تو اين نين معاف ڪرزي. ‏4 زي اُو ايڪ ۮاڙا مان هات وار تارو ۮوه ڪري هانَ هات وار آوينَ معافِي ماڳي، تو اين نين معاف ڪرزي.“

وشواس

متِي ۱۷‏:۲۰

‏5 مُک سيلانئي اِي هانمڀۯِينَ پرڀُو يسوع نين ڪيڌُون ڪي، ”ڳرُو زِي، اَمارو وشواس وڌارو.“ ‏6 پرڀُو يسوعئي ڪيڌُون ڪي، ”زي تمارو وشواس تُوريا نا ايڪ ۮاڻا زيٽلو ھوئي تو زي تمين آ تُوت نا زاڙکا نين ڪو ڪي پاڍيان مانئين ٿِي اُوکڙينَ سمنۮر مان زائِينَ لاڄي زا تو اِي تمارُون ڪِيڌُون مانَشي.“

مالڪ هانَ نوڪر نِي مثال

‏7 پرڀُو يسوعئي ڪيڌُون ڪي، ”فرض ڪرو ڪي تمان مانئين ٿِي ڪوئي ايڪ نو نوڪر ھۯ ھاچينَ هانَ مال سارِينَ آوي تو شُون تمين اين نين آ ڪيشو ڪي، ’پيهرين مُون ڪنين آوِينَ روٽلو کائِي لي۔‘ ‏8 نا، تمين ايم نين پَڻ آم ڪيشو ڪي، ’مُون هارُو کاوا تيار ڪر هانَ زيٽلِي هُوڌِي مُون کائِي پي نا لُون ايٽلِي هُوڌِي مارِي شيوا مان اُوڀو ري۔ اين چيڙِ ڀلي تُون زائِينَ روٽلو کا زي،‘ ‏9 چمڪي زي نوڪر اين نا مالڪ نو حڪم ماني سي تو اي پنهنجا مالِڪ ماٿي ٿورو نٿي ڪرتو، ‏10 ايوِي رِيچي زار تمين پَڻ اِي ٻڌانئين حُڪمان نين پُورا ڪرو سو تو ايم همززو ڪي، ’امين آ شيوا نِي لائق نٿِي۔ چمڪي زي ڪام اَمارِي ڪروون زوئي، اِيز اَمين ڪران ران سان.‘ “

پرڀُو يسوع ۮه ڪوڍيان نا ڪوڍ مٽاڙي سي

‏11 ايڪ ۮاڙو پرڀُو يسوع يروشلم شھر ڪور زايا هارُو سامريا هانَ گلِيل علاقا مانئين ٿِي زاتا تارا. ‏12 زار اِي ايڪ ڳام ڍُوڪڙا پوتيا واۯا هتا تو رستا مان ۮوه ڪوڍايا آۮمي اِيئان ڪنين آيا۔ ‏13 اِي ڪوڍيانئي سيٽي اُوڀا رئينَ پرڀُو يسوع نين زور نو هاۮ پاڙِينَ ڪيڌُون ڪي،” ڳرُو زِي، اَمان ماٿي ۮيا ڪرو،“ ‏14 پرڀُو يسوعئي اِيئان نين زوئينَ ڪيڌُون ڪي، ”زو، هانَ زائِينَ پنهنجان شرِير اِيشوَر نان پُوزاريان نين وتاڙو ڪي تمين ٺِيڪ ٿئِينَ پويتر ٿئي جھا سو.“

زار اُو زاتا تا را تو آم ڇُون ڪي زاتا زاتا رستا مانز اُو پوتان نِي بيمارِي ٿِي ٺيڪ ٿئِي جھا. ‏15 اين چيڙِ اِيئان مانئين ٿِي ايڪ زي پنهنجِي بيمارِي ٿِي ٺِيڪ ٿئِي جھو تو اِيشوَر نان وَکاڻ ڪرتو واپس آيو. ‏16 اِي آۮمي سامرِي قوم نو ھتو۔ اِي پرڀُو يسوع نين پڳي پڙينَ اِيئان نو ٿورو مانيو. ‏17 پرڀُو يسوعئي اِي زوئِينَ ڪيڌُون ڪي، ”شُون، ۮوهئي زڻا پنهنجِي بيمارِي ِٿي پويتر نٿِي ڇا؟ تو پسي باقِي نئو چان سي؟ ‏18 شُون آ آۮمي شوا، زي يهودي نٿِي، ٻيزو ڪوئي نتو زي پاسو آوِينَ اِيشوَر نان وَکاڻ ڪري؟“ ‏19 پسي پرڀُو يسوعئي اين نين ڪيڌُون ڪي، ”اُوٺ، پنهنجِي گھري هينڏيو زا۔ تاري وِشواسي تُون ٺِيڪ ڪريو سي.“

اِيشوَر نِي بادشاهي نُون آوون

متِي ۲۴‏:۲۳‏–۲۸، ۲۴‏:۳۷‏–۴۱

‏20 ايڪ ۮاڙو فرِيسِي پنٿ نان مَنکانئي پرڀُو يسوع ڪنين ٿِي پُوسيُون ڪي، ”اِيشوَر نِي بادشاهي ڪۮِي آوَشي؟“ تار پرڀُو يسوعئي ڪيڌُون ڪي، ”ايوِي ڪوئي خاص نِشانِي نين هوئي زين ٿِي اِيشوَر نِي بادشاهي نِي آيا نِي کٻيرِ پڙي. ‏21 مَنک ايم نين ڪي ڪي اِيشوَر نِي بادشاهي آئين سي يان اُونئين سي، پَڻ حقيقت مان اِيشوَر نِي بادشاهي تمان مانز سي، زي مُون ماٿي وشواس راکي سي.“

‏22 پسي پرڀُو يسوعئي پوتان نان سيلان نين ڪيڌُون ڪي، ”ايوا ۮاڙا آوَشي ڪي تمين مارا يعني جڳت نا ست گرُو نان ۮاڙان مانئين ٿِي ايڪ ۮاڙا نين زويا هارُو آشرو ڪرشو پَڻ تمين ڀاۯِي نين ڪو. ‏23 مَنک تمان نين ڪيشي ڪي، ’زوو، جڳت نو ست گُرو آئين سي يان اُوئين سي،‘ پَڻ نا تمين اين نِي وات مانزو، نڪو اِيئان نِي چيڙي زازو. ‏24 چمڪي زم وِيزۯِي آڪاش مان زٻاڪو ماري سي هانَ ٻڌائين مَنک اين نين ڀاۯي سي، ايوِي رِيچ مُون جڳت نو ست گُرو آيوش، تار ٻڌائين منين پَڻ ڀاۯشي. ‏25 پَڻ اين ٿِي مورِ منين ڏُک هانَ تڪليفون برداشت ڪرويُون پڙشي هانَ آ زمانا نان مَنک منين رد ڪرشي۔ ‏26 زَم سنت نوح نان ۮاڙان مان ڇُون تُون ايمز مُون يعني جڳت نا ست گُرو نان ۮاڙان مان پَڻ ٿاشي، . ‏27 سنت نوح نين ٻيڙِي مان سڙِي نا ۮاڙا هُوڌِي مَنک کاڌا پِيڌان هانَ وِيوا واڌاڻا مان لاڳل ھتان، ايٽلي هُوڌي ڪي ٻوڏ آوِي هانَ ٻڌائين نين ختم ڪرِي لاڇان۔ ‏28 لُوط نان ۮاڙان مان پَڻ ايمز ڇُون ڪي مَنک کاڌا پِيڌان مان، واپار ڪريا مان، ٻنِي ڪريا مان، هانَ گھر ٺاهيا مان لاڳل ھتان. ‏29 پَڻ زار لُوط سدُوم سدُوم شھر ٿِي ٻاري نيهريو، تار اِيشوَري آڪاش مانئين ٿِي ۮيوَتا هانَ گنڌڪ نو مي ورهاوِينَ ٻڌائين مَنکان نين ختم لاڇان. ‏30 مُون يعني جڳت نا ست گُرو نين آيا واۯي ۮاڙي پَڻ ايمز ٿاشي۔ ‏31 اِي ۮاڙي زي ڪوئي گھر ماٿي ھوئي تو اِي ڪوئي شيز ليوا هارُو گھر ماٿي ٿِي نيسو نا اُتري هانَ ايوي ريچ زي ڪوئي ٻنِيئي ھوئي تو اِي پَڻ ڪوئي شيز ليوا هارُو گھري واپس نا زائي. ‏32 ھِيئي راکزو ڪي لوط نِي گھرواۯِي ٿِي شُون ڇُون تُون. ‏33 زي ڪوئي پوتان نو زيوو بچايا نِي ڪوشش ڪرشي اِي اين نين کووي سي هانَ زي پوتان جو زيوو کوشي اُو اين نين بچاوي سي۔ ‏34 مُون تمان نين هنمڀۯاوون سُون ڪي اِي راچ نان ٻي زڻا ايڪ ڍوليا ماٿي اُونجها ھشي، تو مُون ايڪ نين پاڻ ڪنين تيڙِي لوش رو هانَ ٻِيزا نين اڃينز ريوا آلشي. ‏35 ٻي ٻائيڙيُون ايڪ گھئيٽِيئي ۮۯتيُون ھشي، تو اين مانئين ٿِي ايڪ نين پاڻ ڪنين تيڙِي ليشي، هانَ ٻِيزِي نين ريوا آلشي. ‏36 ٻي آۮمي ٻنِي مان ڪام ڪرتا ھشي، تو مُون ايڪ نين پاڻ ڪنين تيڙِي ليشي، هانَ ٻِيزا نين ريوا آلشي.“ ‏37 تار سيلانئين پرڀُو يسوع ڪنين ٿِي پُوسيُون ڪي، ”ڳرُو زِي، اِي واتُون چان ٿاشي؟“ تو اينڻي ڪيڌُون ڪي، ”زان ڍُونڍ پڙيُون ھوئي سي، اَڃين ڳِجُھون (همۯيُون) سيٽي ٿِي آوِينَ ڀيۯيُون ٿائي سي.“