کووَرال جھيٽا نِي مِثال
متي ۱۸:۱۲–۱۴
15
1 ايڪوار ناڪُون لِيڌا واۯا هانَ ٻِيزان پاپي مَنک، پرڀُو يسوع نِي واتُون هانمڀۯوا آوِينَ ڀيۯان ڇان. 2 تار فريسي پنٿ واۯا هانَ پنڍت پاڻ مان پرڀُو يسوع نِي ڳِلا ڪروا مانڏيا ڪي، ”آ تو پاپيان ڀيۯو اُوٺي ٻيهي سي، هانَ کائي پِيئي سي.“ 3 تو پرڀُو يسوعئي اِيئان نين آ مِثال هنمڀۯاوِي ڪي، 4 ”زي تمان مانئين ٿِي ڪوئي ڪنين هو جھيٽيُون ھوئي، هانَ زي اِيئان مان ٿِي ايڪ جهيٽِي کووَرائِي زائي، تو شُون، اِي اين نين نين ڳوتي؟ شُون، نوانوي جهيٽان نين جھنگل مان ٻِيزان ڪنين ميلِينَ اين نين ڳوتوا نين زائي؟ ضرُور زاشي. 5 پسي زار اِي زڙِي زائي سي، تار اُو اَلاهِي راضِي ٿئِينَ کنڌولا ماٿي سڙاوِينَ لئِي آوي سي. 6 هانَ زار گھري آوي سي، تار اُو پوتا نان ڌوستان نين هانَ ڳام واۯان نين هاڄ پاڙِينَ ڪيسي ڪي، مُون ڀيۯان خوشي ڪرو، چمڪي مارِي جهيٽِي زي کووَرائِي جهئي تِي، اِي منين زڙِي جهئي سي.‘ 7 تو مُون تمان نين کاترِي آلُون سُون ڪي، سرڳ مان اِيشوَر نوانوي ڌرمِي مَنکان هارُو کُش تو ٿائي سي، زي ۮوه مان ڦاٿل نٿِي، پَڻ زار ايڪ پاپِي مَنک زنڻي پوتان نان پاپ ٿِي توبه ڪري سي، اين هارُو آڪاش مان وَڌاري خوشي ٿائي سي۔“کووارال سانۮِي نا سِڪا نِي مِثال
8 ”يان وري ٻِيزِي مِثال سي ڪي، ايڪ ٻائِي ڪنين سانۮِي نا تولا تولا نا ۮوه سِڪا ھوئي، هانَ اين مانئين ٿِي ايڪ کووَرائي زائي، تو اِي شُون ڪرشي؟ زيٽلِي هُوڌِي اِي نين نين زڙي، ايٽلِي هُوڌِي اِي ٻائِي ۮِيوو هۯڳاوِينَ پورا گھر مان ٻوهارتِي رشي، هانَ اين نين ڳوتتِي رشي. 9 پسي زار اين نين سِڪو زڙي زائي سي، تار پوتا نِي ساهيليان هانَ ڳام واۯيان نين تيڙاوِينَ ڪيشي ڪي، ’مُون ڀيۯيُون خوشي ڪرو، چمڪي مارو سانۮِي نو سِڪو زي کووَرائي جھو تو، اِي زڙِي جھو سي.‘ 10 تو مُون تمان نين کاترِي آلُون سُون ڪي، ايويز نموني ٿِي زار ايڪ پاپِي پوتان نا پاپ ميلِينَ اِيشوَر نِي واتان ماٿي هينڏي سي، تو اِيشوَر پَڻ پوتان نان فرشتان ڀيۯا ايٽلا راضِي ٿائي سي.“
کووَرال سوڪرا نِي مِثال
11 پسي وري پرڀُو يسوعئي ڪيڌُون ڪي، ”ايڪ آۮمي نا ٻي سوڪرا ھتا. 12 ايڪ ۮاڙو نانچي سوڪري اين نا ٻا نين ڪيڌُون ڪي، ’ٻا، تمارِي ملڪيت مانئين ٿِي زي مارِي پتِي ٿائي سي، اِي منين آلو.‘ تار اين نين ٻائي پوتا نِي ملڪيت ٻيئي سوڪران مان ويراوِي لاڇِي، 13 هانَ ٻي چار ۮاڙان چيڙِ نانچو سوڪرو پوتا نِي ملڪيت لئِينَ ٻِيزا ملڪ مان زاتو ريو، هانَ اَڃين زائِينَ پنهنجي ٻڌي ملڪيت عيش عشرت مان خرچ ڪرِي لاڇِي. 14 پسي زار اين ڪنين ڪانئين نا ريُون، تار اِي ملڪ مان آوِينَ ۮڪار پڙيو، هانَ اِي ڀُوڇي مروا مانڏيو. 15 تار اِي ايڪ آۮمي ڪنين زائِينَ نوڪر ريو، زينڻي اين نين پوتا نِي ٻنِي مان هُووَر ساروا ميليو. 16 اَڃين اين نين ايوِي ڀُوک لاڄِي ڪي، زي هُووَر کاتان، اِي پَڻ کاوا هارُو تيار ٿئِي جھو. پَڻ ڪڻين اين نين اِي پَڻ کاوا هارُو نا آليُون. 17 زار اين نين عقل آوِي، تار اينڻي وِيچار ڪريو ڪي، ’مار ٻا ڪنين تو اَلاهِي نوڪر سي، اِيئان نين پَڻ پيٽ ڀرِينَ روٽلو مۯي سي. پَڻ مُون تو آئين ڀُوڇي مرُون رو سُون. 18 ھوي مُون مار ٻا ڪنين واپس زايوش، هانَ زائِينَ ڪوش ڪي، ٻا، مين اِيشوَر نو هانَ تمارو ۮوه ڪريو سي. 19 مُون اِي لائق نٿِي ڪي، تمارو سوڪرو ڪيوَراوون. پَڻ ھوي تمين منين ٻِيزان نوڪران نا زم نوڪر ڪرِينَ پاڻ ڪنين راکو.‘ 20 ايم وِيچار ڪرِينَ اِي اُوٺيو هانَ پوتا نا ٻا نا گھر ڪورِ واپس روانو ڇو.
پَڻ زار اين نين ٻائي سوڪرا نين سيٽي ٿِي آوَتان ڀاۯيو، تار اين ماٿي ۮيا آوِي، هانَ ڌوڙِينَ اين نين ٻاڇ لاڇِي، هانَ اَلاهِي والا آليا. 21 تار سوڪري ڪيڌُون ڪي، ’ٻا، مين اِيشوَر نو هانَ تمارو ۮوه ڪريو سي. ھوي مُون اِي لائق نٿِي ڪي تمارو سوڪرو ڪيوَراوون.‘ 22 پَڻ اين نين ٻائي نوڪران نين ڪيڌُون ڪي، ’جلڌِي زو، هڌرا مان هڌران لُوڳڙان، وينٽِي، هانَ زوڙا لاوِينَ آئين نين پيراوو. 23 پسي زائِينَ هڌرا مان هڌرُون گوشت لئِي آوو هانَ طعام تيار ڪرو. تو آپي کائي، پئِينَ خوشي ڪران، 24 چمڪي مُون همزتو تو ڪي، مارو سوڪرو مرِي جھو سي، پَڻ آ زِيوَتو وۯي آيو سي. آ کووَرائي جھو تو، هانَ هوي زڙي جھو سي.‘ پسي اِي خوشي ڪروا مانڏيان.
25 اِي ٽاڻي اين نو موٽو سوڪرو ٻنِيئي جھل ھتو. زار اِي اَڃين ٿِي واپس گھران ڍُوڪڙو آيو، تار ڳايا هانَ وَزاڙيا نو آواز هنمڀۯاڻو. 26 تو اينڻي ايڪ نوڪر نين هاڄ پاڙِينَ پُوسيُون ڪي، ’گھري شا نِي خوشي ٿائي رِي سي؟‘ 27 تار نوڪري اين نين ڪيڌُون ڪي، ’تمارو ڀائِي هازو نرُوئو واپس وۯِي آيو سي. تين هارُو تماري ٻائي هڌرا مان هڌران طام تيار ڪرايان سي.‘ 28 پسي اين نين رِيه سڙِي، هانَ گھري نا جھو. تار اين نين ٻائي ٻاري آوِينَ اين نين همزايو. 29 پَڻ سوڪري ٻاپ نين ڪيڌُون ڪي، ’زوئو، مين چيٽلا سال تمارِي شيوا ساڪرِي ڪرِي سي؟ هانَ ڪۮِي تمارا ڪِيڌا ٿِي ٻاري نٿِي هينڏيو. پَڻ توئي تمين منين ايڪ ڇيلڙونئي نا آليُون ڪي، مُون ماران ڌوستان ڀيۯو خوشي ڪرُون. 30 پَڻ زي اِي تمارو لاڏلو سوڪرو رو، اينڻي تمارِي ٻڌِيئي ملڪيت رنڏيان مان اُوڏاڙِي لاڇِي سي، هانَ ھوي واپس آيو سي، تو اين هارُو هڌرا مان هڌران طام تيار ڪرايان سي.‘ 31 تار ٻائي ڪيڌُون ڪي، ’پُٽ، تُون تو مُون ڀيۯوز سي، هانَ زي مُون ڪنين سي، اِي ٻڌونئي تارُون سي. 32 پَڻ تار تو راضِي ٿاوون زويئي، هانَ خوشي ڪروِي زويئي، چمڪي اِي تارو ڀائِي سي. آپي تو اين نين مرل همزتا تا، پَڻ اِي تو زِيوَتو وۯِي آيو سي. کووَرائي جھو تو، هانَ وري زڙيو سي.‘ “