ఆది 27

1 ఇస్సాకు నండొ డొక్ర ఆజి కణుకు గుడ్డి ఆతివలె వాండ్రు వన్ని పెర్రి మరిసి ఆతి ఏసావుఙ్, “నా బయి”, ఇజి కూక్తిఙ్, వాండ్రు, “ఇనికబ”, ఇజి వెహ్తాన్. 2 అయావలె ఇస్సాకు, “ఇదిలో, నాను డొక్ర ఆత. నా సావు దినం నఙి తెలిఎద్. 3 అందెఙె నీను నీ గొట్టెమ్‍దు మని అప్కుని విలు బద్ద అసి బూలాజి, నా వందిఙ్ వేట కిజి కండ తగ. 4 నీను నఙి ఇస్టం ఆతి తిండి నెగ్రెండ తయార్ కిజి నా డగ్రు తగ, అక్క నాను ఉణుజి సాజి సొన్ఎండ ముఙల్‍నె నాను నిఙి దీవిస్న”, ఇజి వెహ్తాన్.

ఇస్సాకుఙ్ దీవిస్నిక

5 ఇస్సాకు వన్ని మరిసి ఆతి ఏసావు వెట ఈహు వెహ్సి మహిక రిబ్కా వెంజి మహాద్. ఏసావు వేటకిజి కండ తత్తెఙ్ బూలాదెఙ్ సొహాన్. 6 నస్తివలె రిబ్కా దన్ని మరిసి ఆతి యాకోబుఙ్ సుడ్ఃజి, “ఇదిలో మీ బుబ్బ, నీ అన్నఆతి ఏసావు వెట ఈహు వెహ్తాన్. 7 నీను కండ తసి నఙి ఇస్టం ఆతి తిండి నెగ్రెండ తయార్ కిజి నా డగ్రు తగ. అక్క నాను ఉణిజి సాజి సొన్ఎండ ముఙల్‍నె యెహోవ ఎద్రు నాను నిఙి దీవిస్న ఇజి వన్నివెట వెహ్తాన్. 8 అందెఙె నా బయి నా మాట వెన్అ. నాను నిఙి వెహ్తిలెకెండ్ కిఅ. 9 నీను మందదు సొన్సి రుండి బల్‍స్తి గొర్రె పిల్లెక్ నా డగ్రు తగ. వన్కాఙ్ మీ బుబ్బెఙ్ ఇస్టం ఆతివజ రుసి ఆతి తిండి వన్నిఙ్ వర్జి సీన. 10 అక్క మీ బుబ్బ డగ్రు ఒఅ, వాండ్రు ఆ తిండి ఉణుజి సాజి సొన్ఎండ ముఙల్‍నె నిఙి దీవిస్నాన్”, ఇజి వెహ్తాద్.

11 గాని యాకోబు, “నా అన్న ఆతి ఏసావు ఒడొఃల్‍దు బుడుఃస్కు మనికాన్. నాను నున్నఙ్ మనికాన్ గదె. 12 ఒకొవేడః మా బుబ్బ, ఒడొఃల్‍దు నిమ్రిన సూణాన్‍సు. నస్తివలె నాను వన్ని ఎద్రు మోసెం కితి వన్ని లెకెండ్ తోరితిఙ నఙి సాయిప్‍నె గాని దీవెనం పొందిఎ”, ఇజి వెహ్తాన్. 13 అయావలె అది, “నా బయి, ఆ సాయిప్ నా ముస్కు రపిద్. నీను నా మాట వెన్అ. నీను సొన్సి గొర్రెపిల్ల నా డగ్రు తగ”, ఇజి వెహ్తిఙ్, 14 వాండ్రు సొహాండ్రె, గొర్రె పిల్లెక్ వరి యాయ డగ్రు తతాన్. వరి యాయ వరి బుబ్బెఙ్ ఇస్టం ఆతి రుసి ఆతి తిండి వహ్తాద్. 15 మరి పెర్రి మరిసి ఆతి ఏసావుఙ్ సుడ్ఃదెఙ్ సోకు మని నిరి సొక్క వరి ఇండ్రొ దన్నిబాన్ మహాద్. 16 అందెఙె రిబ్కా సొక్క లాగ్జి తసి దన్ని కొగ్రి మరిసిఙ్ తొడిఃగిసి, ఆ గొర్రె తోలుదాన్ వన్ని కికాఙ్ మెడఃదు నున్నఙ్ మనిబాన్ సుటిస్తాద్. 17 అది వహ్తి రుసి ఆతి తిండిని, పిట్టం దన్ని మరిసి ఆతి యాకోబు కీదు సితాద్.

18 వాండ్రు వన్ని అపొసి డగ్రు వాజి, “ఒబ్బా”, ఇజి కూక్తిఙ్, అపొసి, “ఇనిక బయి నీను ఎయి?” ఇజి వెన్‍బతాన్. 19 అందెఙె యాకోబు, “నాను ఏసావు ఇని నీ పెరి మరిన్ నీను నా వెట వెహ్తి లెకెండ్ వేటకిజి తసి వర్జి తత. నీను నఙి దీవిస్ని వందిఙ్ దయ కిజి నిఙ్‍జి, నాను తతిక ఉణుఅ”, ఇజి వెహ్తాన్. 20 నస్తివలె అపొసి, “నా బయి, నిసొ బేగి అక్క నిఙి ఎలాగ దొహ్‍క్తాద్?” ఇజి వెన్‍బాతిఙ్ మరిసి, “నీ దేవుణు ఆతి యెహోవ నా ఎద్రు దన్నిఙ్ రపిస్తాన్”, ఇజి వెహ్తాన్. 21 నస్తివలె అపొసి, “నా బయి, నీను నిజం ఏసావునొ ఆఇదొ నాను నిఙి నిమ్రిజి సుణా నా డగ్రు రఅ”, ఇజి కూక్తాన్. 22 యాకోబు వన్ని అపొసి ఆతి ఇస్సాకు డగ్రు వాతివలె వన్నిఙ్ నిమ్రిజి సుడ్ఃజి, “కంటం యాకోబు కంటమ్‍నె గాని కికు ఏసావు కికు లెకెండ్ మనె”, ఇజి వెహ్తాన్. 23 యాకోబు వన్ని అన్నసి ఆతి ఏసావు కికాఙ్ మని బుడుఃస్కు వజ బుడుఃస్కు తోలు సుటె ఆత మహాన్. అందెఙె అపొసి వన్నిఙ్ గుర్తు అస్తెఙ్ అట్ఎతాండ్రె వన్నిఙ్ దీవిస్తెఙ్ మొదొల్‍స్తాన్. 24 ఏసావు ఆతి నా మరిన్ నిజం నినేనా? ఇజి వెన్‍బాతిఙ్ యాకోబు, “ఙుఙు నానే”, ఇహాన్.

25 ఇస్సాకు, “అహిఙ వేటకిజి తతి కండ నా డగ్రు తగ. నాను ఉణుజి నిఙి దీవిస్నా”, ఇహాన్. అందెఙె యాకోబు అపొసిఙ్ తిండిని ద్రాక్స ఏరు తత్తి సితిఙ్ ఉటాన్. 26 ఉటి వెన్కా వన్ని అపొసి ఆతి ఇస్సాకు, “నా బయి, నఙి వాజి ముద్దు కిఅ”, ఇజి వన్నిఙ్ వెహ్తాన్. 27 వాండ్రు డగ్రు వాజి అపొసిఙ్ ముద్దు కితాన్. నస్తివలె అపొసి వన్ని సొక్కెఙ్‍ఙాణి వాసన సుడ్ఃజి వన్నిఙ్ దీవిసి ఈహు వెహ్తాన్.

ఇదిలో, నా మరిన్ వాసనం

యెహోవ దీవిస్తి బయ్‍లుది మొక్కెఙణి వాసన వాజిని లెకెండ్ మనాద్.

28 ఆగాసమ్‍దాన్ వాక్సిని మస్సు,

గాదం బూమిది పంట,

ద్రాక్స పట్కు, నండొ కూలిఙ్ పండ్ని వజ దేవుణు నిఙి సిపిన్.

29 లోకుర్ నీ అడ్గి లొఙిజి సేవ కిపిర్.

విజు జాతిఙ్ నిఙి ముణుకుఙ్ ఊర్‍జి మాడిఃస్పిర్.

నీ కూడెఃఙ్ ముస్కు ఏలుబడిః కిని

నీ దాద తంబెర్‍ఙు ముణుకుఙ్ ఊర్‍జి మాడిఃస్పిర్.

నీను సాయిప్ సీని వరిఙ్ సాపం రపిద్. నీను దీవిస్ని వరిఙ్ మేలు కల్గిపిద్.

ఏసావు దీవెనం వందిఙ్ బత్తిమాల్‍జినాన్

30 ఇస్సాకు యాకోబుఙ్ దీవిసి వీస్తి వెన్కా యాకోబు వన్ని అపొసి బాణిఙ్ సోతి సొహి వెటనె, వన్ని అన్నసి ఆతి ఏసావు, వేటకిజి మహ్త వాతాన్. 31 ఏసావుబ రుసి ఆతి తిండి వర్జి వన్ని అపొసి డగ్రు తసి, “ఒబ్బా, నఙి దీవిస్ని వందిఙ్ నీ మరిన్ ఆతి నాను వేటకితి తతిక నిఙ్‍జి తిన్అ”, ఇజి వన్ని అపొసిఙ్ వెహ్తాన్. 32 ఇస్సాకు, నీను ఎయి? ఇజి వన్నిఙ్ వెన్‍బతాన్. అందెఙె వాండ్రు, “నీ పెరి మరిన్ ఆతి ఏసావు నానె”, ఇజి వెహ్తాన్. 33 ఇస్సాకు గజగజ వణ్‍క్సి, “అహిఙ దిన్ని ముఙల వేటకిజి బోజెనం నా డగ్రు తత్తికాన్ ఎయెన్? నీను రెఎండ ముఙల్‍నె వాండ్రు తత్తిక నాను ఉణుజి వన్నిఙ్ నిజం దీవిస్తా. వాండ్రు నిజం దీవెనం పొందితికాన్ ఆతాన్”, ఇహాన్. 34 ఏసావు వన్ని అపొసి మాటెఙ్ వెహివలె నండొ డేడిఃసి అడఃబజి, “ఒబ్బా నఙిబ దీవిస్అ”, ఇజి వన్ని అపొసిఙ్ వెహ్తాన్. 35 గాని ఇస్సాకు, “నీ తంబెరి మోసెం కిజి నిఙి వాని దీవెనమ్‍కు వాండ్రు లాగె ఆతాన్”, ఇజి వెహ్తాన్. 36 ఏసావు, వన్నిఙ్ తగ్గితి పేరునె యాకోబు. వాండ్రు నఙి దిన్నిటాన్ రిజ మోసెం కితాన్. నఙి మని పెర్రి వన్ని అక్కుబ లాగె ఆతాన్. యెలు నఙి వాని దీవెనమ్‍బ లాగె ఆతాన్ ఇజి వెహ్సి నా వందిఙ్ ఉండ్రి దీవెనమ్‍బ మిగ్లిసి ఇడ్ఇతిదా? ఇజి వెన్‍బతాన్. 37 అందెఙె ఇస్సాకు, “ఇదిలో, వన్నిఙ్ నీ ముస్కు ఎజుమాని వజ కిత. యాకోబు బందుగుల్‍ఙ విజెరిఙ్ వన్ని పణిమన్సిర్ వజ సిత. పంట, ద్రాక్స పట్కు నండొ సీని వజ కిత. అందెఙె నా బయి, నిఙి ఇనిక సీదెఙ్ అట్ఎ”, ఇజి వెహ్తాన్. 38 ఏసావు అపొసి వెట, “ఒబ్బా, నీ డగ్రు ఉండ్రి దీవెనమ్‍బ మనదా? మహిఙ నఙిబ దీవిస్అ”, ఇజి అడఃబజి అపొసిఙ్ వెహ్తాన్.

39 అయావలె అపొసి ఈహు వెహ్తాన్,

“నీను బత్కిని ప్రాంతమ్‍ది బూమి సారం సిల్లెండ మంజినాద్.

ఆగాసమ్‍దాన్ మస్సు వాక్ఎండ మంజినాద్.

40 నీను నీ తంబెరిఙ్ పగ్గ అసి కూడఃము గొడెఃల్ అస్నిలే.

నీ తంబెరి అడ్గి లొఙిజి పణి కినిలె.

గాని దన్ని బాణిఙ్ డిఃబె ఆదెఙ్ సూణి వలె

గుజం ముస్కు ఇట్తి కావ్‍డిః బద్ద రుక్సి పొక్ని లెకెండ్ మనాద్”, ఇహాన్.

41 అపొసి యాకోబుఙ్ దీవిస్తి వందిఙ్, అన్నసి వన్ని ముస్కు పగ్గ అస్తాన్. నా బుబ్బ సావు డగ్రు ఆత మనాన్. సాతి వెన్కా నా తంబెరిఙ్ సప్తెఙ్ ఇజి అనుకొటాన్. 42 రిబ్కా దన్ని పెర్రి మరిసి ఆతి ఏసావు వర్గిజిని మాటెఙ్ నెస్తివలె అది కొగ్రి మరిసి ఆతి యాకోబుఙ్ కూక్పిసి వన్నిఙ్ ఈహు వెహ్తాద్, “ఇదిలో నీ అన్నఆతి ఏసావు నిఙి సప్తెఙ్ ఇజి పట్టు అస్తాన్. 43 అందెఙె నా బయి నీను నా మాట వెన్అ. నీను నిఙ్‍జి హారాను ప్రాంతమ్‍దు నా అన్నఆతి లాబాను డగ్రు సొన్సి నీ అన్న కోపం తగిని దాక మన్అ. 44 నీ అన్న కోపం నీను కితి పణి వందిఙ్, నీ ముస్కు తగిజి పోస్ని దాక లాబాను డగ్రు సెగం రోస్కు మన్అ. 45 నస్తివలె నాను అబ్బెణిఙ్ నిఙి కూక్‍పిస్న. మీ రిఎర్ వరి సావు ఉండ్రె నాండిఙ్‍నె నాను సుడ్ఃదెఙ్ అట్ఎ”, ఇజి వెహ్తాద్. 46 మరి రిబ్కా ఇస్సాకు వెట, “హిత్తీ జాతిది వరి గాడ్సిక వెట నా మన్సు బాద ఆతాద్. యా దేసెమ్‍ది హిత్తీ జాతిది వరి గాడ్సిక లొఇ ఉండ్రి దన్నిఙ్ యాకోబు పెన్లి ఆతిఙ నాను బత్కితి పల్లం ఇనిక”, ఇజి వెహ్తాద్.