اوّلِ پادشایو 22

فصلِ بِیست و دوّم

نَبُوَتِ مِیکایا دَ خِلافِ اَخاب

‏1 بَلدِه سِه سال دَ بَینِ ارام و اِسرائیل جنگ نَبُود. ‏2 لیکِن دَ سالِ سِوّم وختی یهوشافاط پادشاهِ یهُودا دَ پیشِ پادشاهِ اِسرائیل اَمد، ‏3 پادشاهِ اِسرائیل دَ خِدمتگارای خُو گُفت: ”آیا نَمِیدنِید که راموت-جِلعاد از مو اَسته و مو هیچ کار نَمُونی تا اُو ره از دِستِ پادشاهِ ارام پس بِگِیری؟“ ‏4 اوخته دَ یهوشافاط گُفت: ”آیا تُو قد ازمه دَ راموت-جِلعاد بَلدِه جنگ موری؟“ یهوشافاط دَ جوابِ پادشاهِ اِسرائیل گُفت: ”اَرے، ما قد تُو اَستُم و قَوم مه و اَسپای مه دَ خِدمت تُو یَه.“

‏5 و یهوشافاط اِدامه دَده دَ پادشاهِ اِسرائیل گُفت: ”لُطفاً اوّل کلامِ خُداوند ره دَزی باره پَی بُبر.“ ‏6 پس پادشاهِ اِسرائیل اَنبیا ره جم کد که تِعدادِ ازوا تَقرِیباً چارصد نفر بُود و دَزوا گُفت: ”آیا دَ راموت-جِلعاد بَلدِه جنگ بورُم یا صرفِ نظر کنُم؟“ اُونا گُفت: ”بورُو، چُون خُداوند اُو ره دَ دِستِ پادشاه تسلِیم مُونه.“ ‏7 لیکِن یهوشافاط گُفت: ”آیا دَ اِینجی دِیگه نَبی خُداوند نِییه که از شی مشوَره بِگِیری؟“ ‏8 پادشاهِ اِسرائیل دَ یهوشافاط گُفت: ”یگ مردِ دِیگه ام اَسته که مو مِیتَنی دَ وسِیلِه ازُو از خُداوند مشوَره بِگِیری، مِیکایا باچِه اِیمله؛ لیکِن ما ازُو بَد مُوبرُم، چراکه اُو هرگِز دَ بارِه ازمه نَبُوَتِ خُوب نَمُونه، بَلکِه نَبُوَتِ بَد مُوکُنه.“ یهوشافاط گُفت: ”پادشاه نَباید اِی رقم بُگیه.“ ‏9 اوخته پادشاهِ اِسرائیل یکی از نفرای دَربار خُو ره کُوی کده گُفت: ”مِیکایا باچِه اِیمله ره زُود گِرِفته بَیر.“ ‏10 پادشاهِ اِسرائیل و یهوشافاط پادشاهِ یهُودا هر کُدَم شی کالای شاهانِه خُو ره پوشِیده دَ تَخت خُو دَ خرموجای، دَ نزدِیکِ درگِه سامِره شِشتُد و پگِ اَنبیا دَ حُضُورِ ازوا نَبُوَت مُوکد. ‏11 صِدِقیا باچِه کِنعنه بَلدِه خُو شاخای آینی جور کده گُفت: ”خُداوند اینی رقم مُوگیه، ’تُو ارامیا ره قد امزیا مِیزَنی تا نابُود شُنه.‘“ ‏12 پگِ اَنبیا یگ رقم نَبُوَت مُوکد و مُوگُفت: ”دَ بَلِه راموت جِلعاد حَمله کُو و پیروز شُو، چُون خُداوند اُو ره دَ دِستِ پادشاه تسلِیم مُونه.“

‏13 قاصِدی که بَلدِه کُوی کدونِ مِیکایا رفتُد، دَزُو گُفت: ”اونه، پگِ اَنبیا از یگ دان دَ خُوبی پادشاه توره مُوگیه؛ پس بیل که تورِه ازتُو ام رقمِ تورِه یکی امزوا بَشه و تورِه خُوب بُگی.“ ‏14 لیکِن مِیکایا گُفت: ”قَسم دَ زِندگی خُداوند که هر چِیزی که خُداوند دَز مه بُگیه امُو ره مُوگیُم.“

‏15 وختِیکه مِیکایا دَ پیشِ پادشاه اَمد، پادشاه دَزُو گُفت: ”اَی مِیکایا، آیا مو دَ راموت جِلعاد بَلدِه جنگ بوری یا صرفِ نظر کنی؟“ اُو دَ جواب شی گُفت: ”بورُو و پیروز شُو؛ خُداوند اُو ره دَ دِستِ پادشاه تسلِیم مُونه.“ ‏16 پادشاه دَزُو گُفت: ”چند دَفعه باید تُو ره قَسم بِدیُم که وختی نامِ خُداوند ره مِیگِیری دَز مه هیچ چِیز نَگی، بغَیر از راست.“ ‏17 اوخته مِیکایا گُفت: ”تمامِ اِسرائیل ره رقمِ رَمِه که چوپو نَدره دَ کوه ها تِیت‌پَرَک دِیدُم و خُداوند گُفت، ’امیا رهبر نَدره؛ بیل که هر کس بخَیر-و-سلامَت پس خانِه خُو بوره.‘“ ‏18 پادشاهِ اِسرائیل دَ یهوشافاط گُفت: ”آیا دَز تُو نَگُفتُم که اُو دَ بارِه ازمه نَبُوَتِ خُوب نَمُونه، بَلکِه نَبُوَتِ بَد مُوکُنه؟“

‏19 مِیکایا گُفت: ”پس کلامِ خُداوند ره بِشنَو؛ ما خُداوند ره دِیدُم که دَ تَخت خُو شِشته بُود و تمامِ لشکرِ آسمانی دَ پالُوی شی دَ طرفِ راست و طرفِ چَپِ ازُو ایسته بُود. ‏20 و خُداوند گُفت، ’کِی اَخاب ره دَ دام پورته مُونه تا دَ راموت جِلعاد بوره و کُشته شُده بُفته؟‘ اوخته یکی ازوا یگ چِیز گُفت و دِیگه شی دِیگه چِیز. ‏21 دَ امزُو غَیت یگ روح پیش اَمد و دَ حُضُورِ خُداوند ایسته شُده گُفت، ’ما اُو ره دَ دام پورته مُونُم.‘ ‏22 خُداوند ازُو پُرسِید، ’چی رقم؟‘ اُو گُفت، ’ما بُرو مورُم و دَ دانِ پگِ اَنبیای شی روحِ دروغ مُوشُم.‘ خُداوند گُفت، ’تُو اُو ره دَ دام پورته مُونی و کامیاب مُوشی. بورُو و اِی کار ره بُکُو.‘ ‏23 پس تُو مِینگری که خُداوند روحِ دروغ ره دَ دانِ پگِ امزی اَنبیای تُو ایشته؛ چُون خُداوند بَدبَختی ره دَ بَلِه تُو حُکم کده.“

‏24 اوخته صِدِقیا باچِه کِنعنه پیش اَمده دَ رُوی مِیکایا قد چپات زَد و گُفت: ”روحِ خُداوند از کُدَم راه تیر شُد تا قد ازتُو توره بُگیه؟“ ‏25 مِیکایا دَ جواب شی گُفت: ”توخ کُو، دَ روزی که دَ اُتاقِ داخِلی دَر اَمده خود ره تاشه کنی، اوخته مِیدَنی.“ ‏26 پادشاهِ اِسرائیل اَمر کده گُفت: ”مِیکایا ره بِگِیرِید و دَ آمون قومَندانِ شار و شاهزاده یوآش تسلِیم کنِید ‏27 و بُگِید که پادشاه اینی رقم مُوگیه، ’اِی نفر ره دَ بَندی‌خانه پورته کنِید و بغَیر از نانِ خُشک و آو دِیگه چِیز بَلدِه شی نَدِید تا وختِیکه ما صَحیح-و-سلامَت پس بییُم.‘“ ‏28 مِیکایا گُفت: ”اگه تُو صَحیح-و-سلامَت پس بیی، خُداوند دَ وسِیلِه ازمه توره نَگُفته.“ و اِدامه دَده گُفت: ”اَی مردُم، اِی دَ گوشِ پگ شُمو بَشه!“

شِکست و مَرگِ اَخاب

‏29 پس پادشاهِ اِسرائیل و یهوشافاط پادشاهِ یهُودا دَ راموت جِلعاد رفت. ‏30 پادشاهِ اِسرائیل دَ یهوشافاط گُفت: ”ما شکل خُو ره تغیِیر دَده دَ جنگ مورُم، لیکِن تُو کالای شاهانِه خُو ره بُپوش.“ پس پادشاهِ اِسرائیل شکل خُو ره تغیِیر دَده دَ جنگ رفت. ‏31 دَ عَینِ حال پادشاهِ ارام دَ سی و دُو قومَندانِ گاڈی های جنگی خُو اَمر کده گُفت: ”قد هیچ کس جنگ نَکنِید، نَه قد ریزه و نَه قد کٹه، بَلکِه تنها قد پادشاهِ اِسرائیل.“ ‏32 وختی قومَندانای گاڈی های جنگی یهوشافاط ره دِید، اُونا گُفت ”حتماً اینَمی پادشاهِ اِسرائیل اَسته.“ و پس تاو خورد که قد ازُو جنگ کنه و یهوشافاط ناره زَد. ‏33 وختی قومَندانای گاڈی های جنگی دِید که اُو پادشاهِ اِسرائیل نِییه، اُونا از دُمبال کدونِ ازُو دِست کشِید. ‏34 لیکِن یَگو کس کمون خُو ره کَش کده بِدُونِ هَدَف تِیر ایله کد و تِیر دَ دَرزِ زِرِه پادشاهِ اِسرائیل خورد؛ پس اُو دَ گاڈی‌وان خُو گُفت: ”تاو بُخور و مَره از مَیدانِ جنگ بُر کُو، چُون زخمی شُدیم.“ ‏35 دَ امزُو روز جنگ شَدِید شُد و پادشاه ره دَ بَلِه گاڈی شی رُوی دَ رُوی ارامیا نفرای شی باله گِرِفتُد، تا اِی که اُو دَمِ دِیگر مُرد؛ خُونی که از زَخمِ ازُو رفتُد رُوی گاڈی ره پوشَندُد. ‏36 دَ غَیتِ آفتَو شِشتو قد آوازِ بِلند دَ لشکر گُفته شُد: ”هر کس دَ شار و مُلک خُو پس بوره!“

‏37 دَمزی رقم پادشاه مُرد و دَ سامِره اَوُرده شُد و اُونا پادشاه ره دَ سامِره دَفن کد. ‏38 اُونا گاڈی ره دَ نَوُرِ سامِره شُشت، دَ جایی که خاتُونوی بَدکار حمام مُوکد، و سَگا خُون اَخاب ره لیسِید، مُطابِقِ کلامی که خُداوند گُفتُد. ‏39 باقی کارای اَخاب و هر چِیزی که کد و خانِه که از عاج جور کد و شارای که مُستَحکم جور کد، اُونا دَ کِتابِ تَوارِیخِ پادشایونِ اِسرائیل نوِشته یَه. ‏40 پس اَخاب قد بابه‌کَلونای خُو خاو کد و باچِه شی اَخَزیاه دَ جای ازُو پادشاه شُد.

پادشاهی یهوشافاط دَ یهُودا

‏41 یهوشافاط باچِه آسا دَ سالِ چارُمِ پادشاهی اَخاب پادشاهِ اِسرائیل دَ بَلِه یهُودا پادشاه شُد. ‏42 یهوشافاط سی و پَنج ساله بُود که پادشاهی شی شُروع شُد و بِیست و پَنج سال دَ اورُشَلیم حُکمرانی کد. نامِ آبِه شی عزُوبه دُخترِ شِلحی بُود. ‏43 اُو دَ تمامِ چِیزا دَ مُطابِقِ راه های آتِه خُو آسا رفتار کد و ازوا تاو نَخورد؛ اُو چِیزی ره که دَ نظرِ خُداوند دُرُست بُود، دَ جای میوُرد. لیکِن عِبادت‌گاه های جای های بِلند از بَین بُرده نَشُد و مردُم هنوز دَ جای های بِلند قُربانی تقدِیم مُوکد و بُخورِ خوشبُوی مُوسوختَند. ‏44 یهوشافاط دَ دَورونِ پادشاهی خُو قد پادشاهِ اِسرائیل صُلح کد.

‏45 باقی کارای یهوشافاط و قُدرت نُمایی و جنگ های که کد دَ کِتابِ تَوارِیخِ پادشایونِ یهُودا نوِشته یَه. ‏46 اُو باقی لواطگرای ره که از زمانِ آتِه شی آسا باقی مَندُد، ام از سرزمِین خُو گُم کد.

‏47 دَ مُلکِ اِدوم کُدَم پادشاه نَبُود، لیکِن نُمایندِه یهوشافاط پادشاه حُکمرانی مُوکد.

‏48 یهوشافاط کِشتی های تُجاری جور کد تا بَلدِه اَوُردونِ طِلّا دَ اوفِیر بوره، لیکِن رفته نَتنِست، چراکه کِشتی ها دَ عِصیون-جابَر مَیده شُد. ‏49 یگ زمان اَخَزیاه باچِه اَخاب دَ یهوشافاط گُفتُد: ”بیل که خِدمتگارای مه قد خِدمتگارای تُو دَ کِشتی ها بوره.“ لیکِن یهوشافاط قبُول نَکدُد. ‏50 وختی یهوشافاط فَوت کده قد بابه‌کَلونای خُو خاو کد و دَ مینکلِ بابه‌کَلونای خُو دَ شارِ بابه‌کَلون خُو داوُود دَفن شُد، باچِه شی یهورام دَ جای ازُو پادشاه شُد.

اَخَزیاه دَ اِسرائیل پادشاه مُوشه

‏51 اَخَزیاه باچِه اَخاب دَ سالِ هفدَهُمِ پادشاهی یهوشافاط پادشاهِ یهُودا دَ بَلِه اِسرائیل دَ سامِره پادشاه شُد و دُو سال دَ بَلِه اِسرائیل حُکمرانی کد. ‏52 اُو چِیزی ره که دَ نظرِ خُداوند بَد بُود دَ جای میوُرد و دَ مُطابِقِ راه-و-طرِیقِ آته و آبِه خُو و دَ مُطابِقِ راه-و-طرِیقِ یرُبعام باچِه نِباط که باعِث شُد اِسرائیل گُناه کنه، رفتار مُوکد. ‏53 اُو بَعل ره عِبادت و سَجده کد و قارِ خُداوند، خُدای اِسرائیل ره باله اَوُرد، امُو رقمِ که آتِه شی کدُد.