நாவின அடக்கி பீப்புதாப்புது தொட்ட காரெ (3:1-8)
3
நன்ன கூட்டுக்காறே! தெய்வ ஞாயத பற்றி மற்றுள்ளாக்காக ஹளிகொடாக்க கீவத்துள்ளுது கீயா தெற்று கீதங்ங ஆக்காக கூடுதலு சிட்ச்செ உட்டாக்கு ஹளி அருதணிவா! அதுகொண்டு எல்லாரும் ஆ கெலசாக ஆசெபடுவாட. 2 ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வ ஞாயத பற்றி கூட்டகூடா நங்க எல்லாரிகும் பல வாக்கினாளெயும் தெற்று பற்றீதெ; எந்த்தெ ஹளிதயங்ங, அவங் ஹளிதா ஹாற தென்னெ நெடிவத்தெ படிச்சங்ங, அவங் தன்ன வாக்கினும், தன்னும் பூரணமாயிற்றெ அடக்கத்தெ படிச்சாவனாப்புது.3 எந்த்தெ ஹளிங்ங, ஒந்து குதிரெத நங்கள இஷ்டபந்தா சலாக, கொண்டு ஹோக்கிங்ஙி அதன பாயாளெ கடிவாள ஹைக்கிங்ங மதி, அதன எல்லிக பேக்கிங்ஙும் திரிச்சு கொண்டு ஹோக்கெ. 4 அதே ஹாற தென்னெ எத்தஹோற தொட்ட கப்பலாயித்தங்ஙும், எத்தஹோற தொட்ட காற்றாயித்தங்ஙும், கப்பலின ஓடுசாவாங் சுக்கானு ஹளா சிண்ட சாதெனெயாளெ ஆப்புது தன்ன இஷ்டபந்தா பக்க கப்பலின திரிச்சு கொண்டுஹோப்புது. 5 அதே ஹாற தென்னெ நங்கள நாவும், சிர்திசி கூட்டகூடிதங்ங நங்கள ஜீவித ஒயித்தாக்கு. இல்லிங்ஙி ஒந்து சிண்ட கிச்சு தொட்ட காடின கவுசா ஹாற தொட்ட, தொட்ட காரெ கூட்டகூடி நங்கள ஜீவிததே நாசமாடியுடுகு. 6 நங்கள நாவினாளெ ஹளா பேடாத்த வாக்கும் கிச்சின ஹாற உள்ளுதாப்புது; ஆ வாக்குதென்னெ நங்கள குற்றக்காறனாயிற்றெ மாடி, நங்கள ஜீவிதாதே நரகதாளெ கொண்டு ஹோயி புட்டுடுகு.
7 மனுஷம்மாரு, பறப்பா ஹக்கிலின ஹிடுத்து பளக்கீரெ. நீராளெ இப்பா தொட்ட, தொட்ட ஜீவித ஹிடுத்து பளக்கீரெ. காடாளெ இப்பா தொட்ட, தொட்ட மிருகாதகூடி ஹிடுத்து பளக்கீரெ. 8 எந்நங்ங நாவின அடக்கி பீப்புது பயங்கர கஷ்ட தென்னெயாப்புது. நாவடக் இல்லாத்தாவன பேடாத்தகூட்ட, மனுஷன கொல்லா பெஷாக சமமாயிற்றெ உள்ளுதாப்புது.
ஒந்து நாவாளெ தெய்வத வாழ்த்துதும், மனுஷரிக சாபகொடுதும் எந்த்தெ செரியாக்கு? (3:9-12)
9 நங்காக உள்ளுது ஒந்தே நாவு; ஆ நாவினாளெ தெய்வத வாழ்த்துதும், தெய்வ, தன்ன ஹாற உட்டுமாடிதா இஞ்ஞொப்பன சாப ஹவுக்குதும் இது எருடனும் கீவத்தெ பாடுட்டோ? 10-11 ஒந்தே நாவினாளெ தெய்வத புகழ்த்தி பாடுதும், ஒப்பங்ங சாப கொடுதும், எந்த்தெ செரி ஆக்கு? ஒந்தே ஒறவிந்த ஒள்ளெ நீரும், உப்புச்சொவெ உள்ளா நீரு சொரிகோ? நன்ன கூட்டுக்காறே! நிங்க அந்த்தெ கூட்டகூடுது செரியல்ல.
12 நன்ன கூட்டுக்காறே! பீரிங்ஙெ வள்ளிமேலெ கும்பள காக்கோ? அத்தி மரதமேலெ நேர்லுஹெண்ணு காக்கோ? அதே ஹாற உப்புச்சொவெ உள்ளா ஒறவிந்த ஒள்ளெ நீரும் சொரிகோ? அதுகொண்டு ஒள்ளேது மாத்தற கூட்டகூடிவா!
லோக தப்பா அறிவும், தெய்வ தப்பா அறிவும் (3:13-18)
13 மற்றுள்ளாக்கள முந்தாக நிங்க அறிவுள்ளாக்க ஹளி எந்த்தெ காட்டுக்கு ஹளிங்ங ஒள்ளெ காரெ கீது, தாழ்மெயாயிற்றெ ஜீவிசி காட்டிவா. 14 நிங்கள மனசினாளெ அசுய, வைராக்கெ, தன்னபோற்றி சொபாவ இந்த்தலதொக்க உட்டிங்ஙி, நிங்க கூட்டகூடுது ஒக்க அகங்கார கூட்ட தென்னெயாப்புது; அந்த்தல வாக்கினாளெ நேருள்ளா காரெ ஒந்தும் இல்லெ. 15 இந்த்தெ கூட்டகூடாக்க ஏது அறிவினாளெ கூட்டகூடீரெ ஹளிங்ங, ஈ லோக அறிவினாளெயும், பாரம்பரி அறிவினாளெயும், பிசாசு கொடா அறிவினாளெயும் தென்னெயாப்புது. அந்த்தல அறிவு தெய்வ தப்பா அறிவல்ல. 16 எந்த்தெ ஹளிங்ங, ஏறனகையொக்க அசுயும், உட்டோ அல்லியொக்க கலகும் துஷ்டப்பிரவர்த்தியும் உட்டாக்கு.
17 எந்நங்ங, தெய்வத கையிந்த நங்காக கிட்டா அறிவு நங்கள சுத்த மாடுகு. மற்றுள்ளாக்கள சினேகிசி, சமாதானமாயிற்றெ ஜீவுசத்தெ மாடுகு. மற்றுள்ளாக்கள மனசுஅருது தாநு ஹோப்பத்தெ மாடுகு; கஷ்டதாளெ உள்ளாக்காக கருணெ காட்டி சகாத்தெ மாடுகு ஒள்ளேவன ஹாற நடிச்சு ஒப்பங்ஙும் இச்சபச்ச கீய. 18 அதுமாத்தற அல்ல, பல பிரசனத்தோடு இப்பாகக்ள சமாதானமாயிற்றெ ஜீவுசத்தெ பேக்காயி சகாசத்தெ பற்றுகு. அந்த்தலாக்க தெய்வத காழ்ச்செயாளெ சத்தியநேரு உள்ளா ஜீவுசத்தெ பற்றுகு.