எபிரெயம்மாரு 6

1-2 அதுகொண்டு நிங்க தொடக்கதாளெ கேட்டிப்பா கிறிஸ்தின பற்றிட்டுள்ளா அடிஸ்தானமாயிற்றுள்ளா உபதேசதாளெ இத்துடுவாட; ஆ உபதேச ஏதொக்க ஹளிங்ங, நரகாக கொண்டு ஹோப்பத்துள்ளா பிறவர்த்திந்த மனசுதிரிஞ்ஞு பொப்புதன பற்றிட்டுள்ளா உபதேச, தெய்வதமேலெ நம்பிக்கெ பீப்புதன பற்றிட்டுள்ளா உபதேச, ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்துதன பற்றிட்டுள்ளா உபதேச, தெலேமேலெ கைபீத்து பிரார்த்தனெ கீவுதனபற்றிட்டுள்ளா உபதேச, சாவிந்த ஜீவோடெ ஏளுதன பற்றிட்டுள்ளா உபதேச, நித்தியமாயிற்றுள்ளா ஞாயவிதித பற்றிட்டுள்ளா உபதேச இதொக்க தென்னெயாப்புது. இதனாளெ நிந்துடாதெ வளர்ச்செ உள்ளாக்களாயி ஆவுக்கு. 3 தெய்வத இஷ்ட ஆயித்தங்ங நங்க இந்த்தெ வளர்ச்செ உட்டாப்பத்துள்ளா காரெத தென்னெ தொடர்ந்நு கீதண்டிப்பும். 4 ஏனாக ஹளிங்ங, ஒந்துபரஸ தெய்வத பற்றிட்டுள்ளா சத்தியத அருதாக்களும், தெய்வத கையிந்த நன்மெ கிட்டிதாக்களும், மற்றுள்ளாக்காக கிட்டிப்பா ஹாற தென்னெ பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின வர கிட்டிதாக்களுமாயிப்பா ஈக்க, சொர்க்காளெ இப்பா தெய்வதமேலெ உள்ளா நம்பிக்கெந்த புட்டுமாறி ஹோதங்ங, ஆக்கள திரிச்சு கொண்டுபொப்புது புத்திமுட்டுள்ளா காரெ தென்னெயாப்புது. 5 ஈக்க தெய்வத வாக்கினகொண்டு கிட்டிதா நன்மெத அனுபோசிதாக்களும், இனி பொப்பத்துள்ளா லோகத சக்தித அருதாக்களும் ஆப்புது. 6 இந்த்தலாக்க தெய்வதபுட்டு, பட்டெ தெற்றி ஹோதாக்களாப்புது; தெய்வத மங்ஙனாயிப்பா கிறிஸ்தின, ஆக்களே குரிசாமேலெ ஹிந்திகும் தறெச்சு அவமானிசாக்களும் ஆப்புது; இந்த்தலாக்கள திரிச்சு கொண்டுபொப்புது புத்திமுட்டுள்ளா காரெ தென்னெயாப்புது. 7 எந்த்தெ ஒந்து நெலதாளெ அடிக்கடி மளெ ஹூயிவதாப்பங்ங, அது ஆ நீரின குடுத்து தன்னமேலெ கிறிஷி கீவாவங்ங பலகொட்டாதெயோ, ஆ நெல தெய்வதகொண்டு அனுக்கிரக உள்ளா நெலதென்னெ. 8 எந்நங்ங அதனாளெ பொரும் தொட்டம்பாடிமுள்ளும், காடும் மொளெப்புதாயித்தங்ங, ஆ நெல ஒந்நங்ஙும் கொள்ளாத்துதும், சாப ஹிடுத்துதும் தென்னெ ஆப்புது; ஹிந்தெ ஆ நெலத அவசான கிச்சுகொடுது தென்னெ ஆயிக்கு. 9 சினேகுள்ளா கூட்டுக்காறே! இந்த்தெ ஒக்க நங்க ஹளிதங்ஙும், ஈ காரெ நிங்காக உள்ளுதல்ல ஹளி நங்க நம்புதாப்புது; அதன பகராக நிங்க ஒள்ளெ பட்டெயாளெ நெடது, தெய்வத ரெட்ச்செ கிட்டத்துள்ளாக்களாயி இத்தீரெ ஹளி நங்க நம்பி இத்தீனு. 10 தெய்வாகபேக்காயி நிங்க ஏமாரி கஷ்டப்பட்டு கெலசகீதுரு ஹளிட்டுள்ளுதும், தெய்வஜனாக பேக்காயி தெய்வ சினேகத்தோடெ உபகார கீதுரு ஹளிட்டுள்ளுதும், அது ஈகளும் கீதண்டித்தீரெ ஹளிட்டுள்ளுதும் தெய்வ மறெவுதில்லெ; ஏனாக ஹளிங்ங தெய்வ நீதியுள்ளாவனாயி இத்தீனெ. 11 அதுகொண்டு, நிங்க நம்பிக்கெயோடெ காத்தண்டிப்பா காரெ பூரணமாயிற்றெ நிவர்த்தி ஆப்பத்தெபேக்காயி, நிங்க எல்லாரும் நிங்கள ஜீவிதகால முழுக்க அதே ஆக்கிரகத்தோடெ கெலசகீயிக்கு ஹளிட்டுள்ளுதாப்புது நங்கள இஷ்ட. 12 நிங்க மடியம்மாராயி ஆப்புது நங்காக இஷ்டல்ல; எந்நங்ங, தெய்வ தரக்கெ ஹளி வாக்கு ஹளிதன நம்பிக்கெயோடும், பொருமெயோடும், அது கிட்டத்தெபேக்காயி காத்தண்டிப்பா ஆள்க்காறா கண்டு படிச்சு ஆக்கள ஹாற நெடதணிவா. 13 ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வ, அப்ரகாமிக வாக்கு கொடதாப்பங்ங, தன்னகாட்டிலும் தொட்டாவாங் ஒப்பனும் இல்லாத்துதுகொண்டு தன்னமேலெ தென்னெ சத்தியகீதட்டு,

14 “நா தீர்ச்செயாயிற்றும் நின்ன அனுகிருசுவிங்;

நின்ன தெலெமொறெத பெருகத்தெ மாடுவிங்”

ஹளி ஹளித்து. 15 அந்த்தெ அப்ரகாமும், தெய்வ அவங்ங சத்தியகீது ஹளிதன கிட்டாவரெட்ட பொருமெயாயிற்றெ காத்தித்து பொடிசிதாங். 16 சாதாரணமாயிற்றெ மனுஷரு சத்திய கீவதாப்பங்ங, தன்னகாட்டிலும் தொட்டாக்க ஏரிங்ஙி இத்தங்ங, ஆக்கள ஹெசறாளெ ஆப்புது சத்தியகீவுது; ஒந்து காரெத தீருமான மாடத்தெ பேக்காயி, சத்தியகீவுது தென்னெயாப்புது எல்லா பிரசனாகும் முடிவு. 17 தெய்வ தன்ன ஜனதகூடெ நா தரக்கெ ஹளி, ஒந்து வாக்கு ஹளிப்பங்ங, ஹளிதா வாக்கு மாறாவனல்ல; அந்த்தெ தாங், வாக்கு மாறாவனல்ல ஹளிட்டுள்ளுதன ஒறப்பு பருசத்தெ பேக்காயி, தாங் சத்தியகூடி கீதுதந்துதீனெ. 18 அந்த்தெ தெய்வ வாக்கு தந்து, சத்தியம் கீதுஹடதெ; தெய்வ பொள்ளு ஹளாத்தாவனாயிப்புது கொண்டு, ஈ எருடுகாரெயும் ஒரிக்கிலும் மாற்ற உட்டாக; அதுகொண்டு, ஆஸ்ரயாக பேக்காயி ஓடிபந்தா நங்க, அதங்ஙாயிற்றெ காத்திரிவா! ஹளி நங்கள முந்தாக பீத்திப்பா நம்பிக்கெத ஹிடிப்பத்தெ பேக்காயி தளராதெ ஓடுக்கு. 19 காத்திப்பா ஈ காரெ, நங்கள ஆல்ப்மாவிக எந்த்தெ உட்டாக்கு ஹளிங்ங, கப்பலின ஒறசி நிருத்தத்துள்ளா ஒந்து நங்கூரத ஹாற உள்ளுதாப்புது; அதுமாத்தறல்ல, சொர்க்காளெ இப்பா தெய்வத அம்பலதாளெ இப்பா தெரெசீலெத ஆச்செபக்க உள்ளா மகா பரிசுத்த சலதாளெ நங்களகொண்டு ஹோயி நிருத்துதும் ஆப்புது. 20 மெல்கிசிதேக்கு பூஜாரி ஆதா ஹாற தென்னெ, ஏசு நங்களகாட்டிலும் முச்செ அல்லிக ஹோயி நங்காக பேக்காயிற்றெ நித்தியமாயிற்றுள்ளா தொட்டபூஜாரி ஆயிதீனெ.