எபிரெயம்மாரிக
எளிதிதா கத்து
தெய்வ தன்ன மங்ஙன பீத்து, ஜனங்ஙளாகூடெ கூட்டகூடுது
1
பண்டு, தெய்வ நங்கள கார்ணம்மாராகூடெ, பல தவணெ பொளிச்சப்பாடிமாராகொண்டு பல விததாளெ கூட்டகூடிண்டித்து. 2 எந்நங்ங ஈ, கடெசி காலதாளெ தன்ன மங்ஙனகொண்டும் கூட்டகூடித்து; இதுவரெட்டும் எல்லதங்ஙும் தன்ன மங்ஙன தென்னெ அவகாசியாயிற்றெ மாற்றித்து; தன்ன மங்ஙனகொண்டு காம்பா லோகாதும், கண்ணிக காணாத்த லோகாதும் உட்டுமாடித்து. 3 தெய்வ ஏற ஹளிட்டுள்ளுதனும், தெய்வத மதிப்பு ஏன ஹளிட்டுள்ளுதனும் தன்ன மங்ஙனாயிப்பா ஏசு காட்டீனெ; அவங் தன்ன வாக்கின சக்திகொண்டு, ஈ லோகாளெ உள்ளா எல்லதனும் தாஙி நிருத்தாவனும் ஆப்புது; அவங் மனுஷம்மாரா தெற்று குற்றத ஷெமிச்சு களிஞட்டு, சொர்க்காளெ இப்பா தன்ன அப்பன பலபக்க உள்ளா மதிப்புள்ளா சலதாளெ ஹோயி குளுதுதீனெ. 4 அந்த்தெ தெய்வ தன்ன மங்ஙங்ங, தூதம்மாராகாட்டிலும் தொட்ட ஹெசறு கொட்டுதுகொண்டு, அவங் தூதம்மாராகாட்டிலும் ஏற்றும் தொட்டாவனாயி இத்தீனெ. 5 ஏனாக ஹளிங்ங,“நீ நன்ன மங்ஙனாப்புது;
நா நினங்ங அப்பனாதிங்” ஹளி, தூதம்மாராகூடெ ஒரிக்கிலும் தெய்வ ஹளிபில்லெ;
அதே ஹாற தென்னெ,
“நா அவன அப்பனாயிப்பிங்,
அவங் நனங்ங மங்ஙனாயிப்பாங்” ஹளி ஒப்பனகூடெயும் தெய்வ ஹளிபில்லெ.
6 அதுமாத்தறல்ல, தன்ன தெலெக்குட்டி மங்ஙன பூமிக ஹளாயிப்பதாப்பங்ங,
“தூதம்மாரு எல்லாரும் அவன கும்முடுக்கு” ஹளியும் ஹளிஹடதெ.
7 அதுமாத்தறல்ல,
“தூதம்மாரா காற்றின ஹாரும்,
தன்ன கெலசகாறா கத்தா கிச்சின ஹாரும் மாடிதெ” ஹளி, தெய்வ தன்ன தூதம்மாரா பற்றி ஹளிஹடதெ. 8 எந்நங்ங, தெய்வ தன்ன மங்ஙனபற்றி “தெய்வமே! நின்ன பரண எந்தெந்தும் நெலெநில்லுகு; நீ நீதியாயிற்றெ ராஜெ பரிப்பாவனாப்புது;
9 நீ அக்கறமத வெருப்பாவனும், நீதி இஷ்டப்படாவனும் ஆப்புது;
அதுகொண்டு தெய்வமே! நின்ன தெய்வ,
நின்ன கூட்டுக்காறா காட்டிலும் நின்ன தெலேமேலெ வாசனெ உள்ளா தைலத ஹுயிது அபிஷேக கீதுதீனெ” ஹளியும் ஹளிஹடதெ.
10 அதுமாத்தறல்ல, தெய்வ தன்ன மங்ஙனகூடெ,
“எஜமானனே! நீ ஆதிகாலதாளெ பூமித அடிஸ்தான ஹைக்கி உட்டுமாடிதாவனாப்புது;
நின்ன கையாளெ ஆகாசத உட்டுமாடிதெ.
11 எந்நங்ங அதொக்க, ஒந்து துணி ஹளேதாப்பா ஹாற நசிச்சண்டுஹோக்கு;
எந்நங்ங, நீ எந்தெந்தும் நெலச்சு இப்பாவனாப்புது.
12 அதனொக்க நீ, ஒந்து சாலிவெத மடக்கா ஹாற மடக்குவெ;
ஒந்து துணித மாற்றா ஹாற, நீ ஆகாசத களிச்சு பீப்பெ;
எந்நங்ங, நீ மாறாத்தாவனாப்புது;
எந்தெந்தும் ஜீவிசிண்டு இப்பாவனாப்புது” ஹளி ஹளித்து.
13 அதுமாத்தறல்ல
“நா நின்ன சத்துருக்களா நின்ன காலடிக கொண்டு பொப்பாவரெட்ட
நீ நன்ன பலபக்க குளுதிரு” ஹளி, தெய்வ ஒந்து தூதனகூடெயும், ஒந்துஜினும் ஹளிபில்லெ.
14 தூதம்மாரு எல்லாரும் தெய்வாக சேவெகீவா ஆவிகளாப்புது; ரெட்ச்சிக்கப்படத்துள்ளா ஆள்க்காறிக சகாயகீவத்தெபேக்காயி தெய்வ ஹளாய்ச்சா ஆவிகளாப்புது ஆக்க.