15
கூட்டுக்காறே! நா நிங்காக அறிசிதா ஒள்ளெவர்த்தமானத நிங்க ஏற்றெத்தி நெலச்சு நிந்துதீரல்லோ! அதன நா ஒம்மெகூடி ஓர்மெபடுசுக்கு ஹளி பிஜாருசுதாப்புது. 2 நா நிங்காக அறிசிதா ஒள்ளெவர்த்தமானதாளெ நிங்க நெலச்சித்து, அதன நம்பி நெடதங்ங, நிங்காக ரெட்ச்செ கிட்டுகு; நம்பித்தில்லிங்ஙி நிங்காக ஒந்து பிரயோஜனும் உட்டாக. 3 நா கேட்டு நிங்காக ஹளிதந்தா ஆ ஒள்ளெவர்த்தமானதபற்றி தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்புது இந்த்தெ ஆப்புது; ஏசுக்கிறிஸ்து நங்கள தெற்று குற்றாகபேக்காயி சத்தாங்; 4 அவன அடக்க கீதுரு; எந்நங்ங மூறாமாத்த ஜினாளெ தெய்வ அவன ஜீவோடெ ஏள்சித்து. 5 அதுகளிஞட்டு ஜீவோடெ எத்தா ஏசின பேதுரும், ஏசின ஹன்னெருடு சிஷ்யம்மாரும் கண்டுரு. 6 அதுகளிஞட்டு, ஏசின நம்பிதா அஞ்ஞூறிக கூடுதலு ஆள்க்காரு ஒந்தரெ கூடிப்பங்ங ஆக்களும் அவங் ஜீவோடெ எத்து பந்துதன கண்டுரு; ஆக்களாளெ கொறே ஆள்க்காரு ஈகளும் ஜீவோடெ இத்தீரெ; செல ஆள்க்காரு மாத்தற சத்தண்டுஹோதுரு. 7 அதுகளிஞட்டு, யாக்கோபும், பாக்கி உள்ளா அப்போஸ்தலம்மாரும் அவன கண்டுரு. 8 அதுகளிஞட்டு, ஒப்பங்ஙும் இஷ்டில்லாத்த ஹாற ஜீவிசிண்டித்தா நானும், அவன கண்டிங். 9 தெய்வத சபெக்காறா நா உபத்தரிசிதா ஹேதினாளெ நா நன்ன அப்போஸ்தலனாப்புது ஹளி ஹளத்தெ ஒந்து யோக்கிதெயும் இல்லாத்தாவனாப்புது; அதுகொண்டு அப்போஸ்தலம்மாரு எல்லாரினகாட்டிலும் தாநாவனாயிற்றெ ஆப்புது நா நன்ன கரிதிப்புது. 10 இந்த்தெ நா அப்போஸ்தலனாயிற்றெ தெய்வாக கெலசகீவுதும் தெய்வத கருணெ தென்னெயாப்புது; தெய்வ நனங்ங காட்டிதா கருணெ பொருதெ ஆயிபில்லெ; ஏனாக ஹளிங்ங, அப்போஸ்தலம்மாரு எல்லாரினகாட்டிலும் நா கூடுதலு கஷ்டப்பட்டு கெலசகீதிங்; சத்திய ஹளுக்கிங்ஙி நானாயிற்றெ அந்த்தெ கெலசகீதுபில்லெ; நன்னகூடெ இப்பா தெய்வத கருணெ தென்னெயாப்புது நா கெலசகீவத்தெ சகாசிது. 11 அதுகொண்டு நானாதங்ஙும் செரி, மற்றுள்ளா அப்போஸ்தலம்மாராதங்ஙும் செரி, ஒந்து ஒள்ளெவர்த்தமானத தென்னெயாப்புது நிங்க எல்லாரினகூடெயும் ஹளிப்புது. ஆ ஒள்ளெவர்த்தமானத நம்பிதுகொண்டாப்புது நிங்களும் ஜீவுசுது. 12 சத்தா கிறிஸ்து ஜீவோடெ எத்துகளிஞுத்து ஹளி நங்க ஹளத்தாப்பங்ங, நிங்களாளெ செலாக்க சத்தாக்கள, தெய்வ ஜீவோடெ ஏள்சுதே இல்லெ ஹளி ஹளுதேனக? 13 தெய்வ, சத்தாக்கள ஜீவோடெ ஏள்சுது இல்லிங்ஙி, கிறிஸ்தினும் தெய்வ ஜீவோடெ ஏள்சிபில்லெ ஹளி பொக்கல்லோ? 14 கிறிஸ்தின தெய்வ ஜீவோடெ ஏள்சிபில்லிங்ஙி, நங்க அறிசிதா ஒள்ளெவர்த்தமான பொருதெ ஆக்கு; நிங்க பீத்திப்பா நம்பிக்கெயும் அர்த்த இல்லாதெ ஆயிண்டு ஹோக்கல்லோ? 15 சத்தாக்க ஜீவோடெ ஏளுதே இல்லெ ஹளி ஆக்க ஹளிது நேராயித்தங்ங, கிறிஸ்தின தெய்வ ஜீவோடெ ஏள்சித்து ஹளி நங்க ஹளுதும், தெய்வாகபேக்காயி நங்க பொள்ளு ஹளா ஹாற ஆக்கல்லோ? 16 ஏனாக ஹளிங்ங, சத்தாக்கள தெய்வ ஜீவோடெ ஏள்சுதே இல்லிங்ஙி, கிறிஸ்தினும் தெய்வ ஜீவோடெ ஏள்சிபில்லெ ஹளிதால ஹளத்தெவேண்டிபொக்கு? 17 தெய்வ, கிறிஸ்தின ஜீவோடெ ஏள்சிபில்லிங்ஙி, நிங்கள நம்பிக்கெயும் பொருதெ ஆக்கல்லோ! நிங்க ஈகளும் தெற்று குற்ற கீது ஜீவிசிண்டிப்புரு. 18 அதுமாத்தறல்ல, கிறிஸ்து ஜீவோடெ எத்தாங் ஹளிட்டுள்ளா நம்பிக்கெ பீத்து ஜீவிசி, சத்தண்டுஹோதா ஆள்க்காரும் திரிச்சு ஜீவோடெ ஏளுரு ஹளிட்டுள்ளா நம்பிக்கெயும் பொருதெ ஆக்கல்லோ! 19 ஈ லோகாளெ ஜீவுசத்துள்ளா காரேகபேக்காயி மாத்தற கிறிஸ்தினமேலெ நம்பிக்கெ உள்ளாக்களாயி ஜீவிசித்தங்ங, கடெசிக நங்க எல்லா மனுஷம்மாரா காட்டிலும் பரிதாப உள்ளாக்களாயிப்பும். 20 எந்நங்ங ஈக கிறிஸ்து தென்னெயாப்புது சத்தாக்களாளெ பீத்து முந்தெ ஜீவோடெ எத்தாவாங் ஹளிட்டுள்ளுதாப்புது சத்திய. 21-22 ஆதியத்த மனுஷனாயிப்பா ஆதாமு தெற்று கீதுதுகொண்டு ஈ லோகாளெ உள்ளா எல்லா மனுஷரு சாயிவத்தெ எடெயாத்து ஹளி ஹளிட்டுள்ளுது நேருதென்னெ; அதே ஹாற தென்னெ சத்தாக்கள எடெந்த முந்தெ, முந்தெ ஜீவோடெ எத்தா ஏசுக்கிறிஸ்தினமேலெ நம்பிக்கெ பீப்பாக்களும் ஜீவோடெ ஏளுதும் சத்திய தென்னெயல்லோ? 23 ஆக்க ஏது நெரெயாளெ ஜீவோடெ எத்து பொப்புரு ஹளிங்ங, முந்தெ ஏசுக்கிறிஸ்தும், அடுத்து கிறிஸ்தினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்தித்து சத்தாக்களும் ஜீவோடெ ஏளுரு. 24 அதுகளிஞட்டு முடிவு பொக்கு; அம்மங்ங கிறிஸ்து பந்தட்டு, அதிகார உள்ளாக்க, சக்திஉள்ளாக்க எல்லாரினும் நாசமாடிட்டு, தன்ன அப்பனாயிப்பா தெய்வத கையாளெ ஏல்சிகொடுவாங். 25 ஏனாக ஹளிங்ங, ஏசுக்கிறிஸ்து முழு லோகாதும் பரிப்பத்தெ பேக்காயி, “அவன சத்துருக்களாயிப்பா எல்லாரினும் அவன காலா கீளெ கொண்டுபொப்பிங்” ஹளி தெய்வ ஹளி ஹடதெயல்லோ? 26 அந்த்தெ அவன காலா கீளேக கொண்டுபொப்பத்துள்ளா கடெசி சத்துரு ஏற ஹளிங்ங, சாவு தென்னெயாப்புது. 27 தெய்வ எல்லதனும் ஏசின காலா கீளேக கொண்டுபொப்பிங் ஹளி ஹளித்தங்ஙும், 28 எல்லதனும் தன்ன காலா கீளேக கொண்டுபந்தா தெய்வாக மங்ஙனாயிப்பா கிறிஸ்தும் தெய்வத அனிசரிசி நெடிவாங்; அம்மங்ங தெய்வதென்னெ எல்லதங்ஙும் மேலேக இப்பாங்.29 சத்தாக்காக பேக்காயி ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்தாக்களும் இத்தீரெ, ஏனாகபேக்காயி அந்த்தெ கீதீரெ ஹளி கொத்தில்லெ; சத்தாக்க ஜீவோடெ ஏளுதில்லிங்ஙி, ஹிந்தெ ஆக்காகபேக்காயி ஸ்நானகர்ம எத்துது ஏனாக? 30 அதுமாத்தறல்ல சத்தா ஏசு ஜீவோடெ எத்துதீனெ ஹளி நங்க பிரசங்ங கீவுதுகொண்டு, நங்கள ஜீவாக ஏது சமெயாளெயும் ஆபத்து உட்டல்லோ? 31 நா ஜினோத்தும் சத்து பொளெப்பா ஹாற ஆப்புது ஜீவிசிண்டிப்புது; நன்ன கூட்டுக்காறே! நங்கள ஜீவிதாளெ நங்கள நெடத்திண்டிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்து நிங்கள ஜீவிதாளெ கீதண்டிப்பா பிறவர்த்தி ஓர்த்து பெருமெயாயிற்றெ ஹளுதாப்புது; பிரியப்பட்டாக்களே நா ஹளுது சத்திய. 32 ஏனாக ஹளிங்ங, நா எபேசாளெ இப்பதாப்பங்ங காடாளெ இப்பா மிருகங்ஙளாகூடெ மல்லுகெட்டா ஹாற ஆப்புது மனுஷரா எடேக ஜீவிசிண்டித்துது; சத்தாக்க ஜீவோடெ ஏளுதில்லிங்ஙி, அந்த்தல ஆபத்துள்ளா ஜீவித ஜீவுசுதுகொண்டு, நனங்ங பிரயோஜன ஏன ஹடதெ? மற்றுள்ளாக்கள ஹாற திந்து குடுத்து ஒறங்ஙக்கெ; ஒந்துஜின சாவு பொக்கு அம்மங்ங சாயக்கெ ஹளி இறக்கெயல்லோ! 33 அதுகொண்டு சத்தங்ங எல்லதும் தீத்து ஹளி ஹளிண்டிப்பாக்கள கூட்ட கேட்டு, நிங்க ஏமாந்துடுவாட! “துஷ்டம்மாரா கூட்டுகெட்டு, நிங்கள ஒள்ளெ சொபாவத நாசமாடுகு” ஹளிட்டுள்ளுது மறதுடுவாட. 34 தெய்வாக இஷ்டப்படா ஹாற எந்த்தெ நெடிவுது ஹளி சிந்திசி, தெற்று குற்ற கீயாதெ சத்தியநேரோடெ ஜீவிசிவா; ஏனாக ஹளிங்ங, நிங்களாளெ செலாக்க தெய்வதகூடெ ஒந்து பெந்தம் இல்லாதெ நெடதீரெ; இது கேட்டட்டு நிங்காக நாண பொப்பத்தெ பேக்காயாப்புது நா இதொக்க ஹளிதப்புது. 35 எந்நங்ங சத்தாக்கள தெய்வ எந்த்தெ ஜீவோடெ ஏள்சுகு? ஆக்காக எந்த்தல சரீர கிட்டுகு ஹளி நிங்களகூடெ செலாக்க கேள்வி கேட்டீரல்லோ? 36 ஆக்க அறிவில்லாத்துது கொண்டாப்புது அந்த்தெ கேளுது; எந்த்தெ ஹளிங்ங, நீ பித்திதா பித்து மண்ணினாளெ சீது ஹோதங்ங அல்லோ ஒந்து செடி மண்ணிந்த மொளெச்சு ஏளுகொள்ளு? 37 கோதம்போ, பத்தோ ஏதாதங்ஙும், ஒந்து பித்தினதால பித்துது? பயிராயிற்றெ அல்லல்லோ அதன பித்துது? 38 அந்த்தெ மொளெப்பங்ங தெய்வ அதாதங்ங ஒந்நொந்து ரூபத கொட்டுஹடதெ; அதாயது பயிரு, செடி, வள்ளி, மர அந்த்தெ ஒந்நொந்நங்ஙும், அதாதங்ஙுள்ளா ரூபத, தெய்வ கொட்டுஹடதெ. 39 எந்த்தெ ஹளிங்ங, மனுஷங், மிருகங்ஙளு, ஹக்கிலு வர்க்க, மீனு பல விததாளெ உட்டுமாடித்தங்ஙும், எல்லதங்ஙும் சரீரதாளெயும், ரூபதாளெயும் வித்தியாச உட்டு. 40 அதுமாத்தறல்ல, சொர்க்காளெ இப்பாக்கள ரூப பேறெ, பூமியாளெ உள்ளாக்கள ரூப பேறெ; பூமியாளெ இப்புதங்ங ஒந்நொந்து மதிப்பும், ஆகாசாளெ இப்புதங்ங ஒந்நொந்து மதிப்பும் தெய்வ கொட்டுஹடதெ. 41 சூரியன மதிப்பு பேறெ, நெலாவின மதிப்பு பேறெ; நச்சத்தறத மதிப்பு பேறெ, ஒந்து நச்சத்தறத ஹாற அல்ல இஞ்ஞொந்து நச்சத்தறத தெய்வ உட்டுமாடிப்புது. 42 அதே ஹாற தென்னெ, ஏசின நம்பிதாக்க ஜீவோடெ ஏளதாப்பங்ஙும் வித்தியாச உட்டு; மண்ணோடு மண்ணாப்பா சரீரமாயிற்றெ மறெகீதங்ஙும், சாவில்லாத்த ஒந்து சரீரத்தோடெ ஜீவோடெ ஏளுரு. 43 சரீரத மறெகீவதாப்பங்ங அதங்ங ஒந்து மதிப்பும், சக்தியும் இல்லெ; எந்நங்ங ஆக்க ஜீவோடெ ஏளதாப்பங்ங, சக்தியும், மதிப்பும் உள்ளா சரீரத்தோடெ ஏளுரு. 44 எந்த்தெ ஹளிங்ங, ஆக்கள சரீர ஹளுது, ஆக்கள அப்பனவ்வெத கொண்டு கிட்டிதா சரீரத ஆப்புது அடக்க கீவுது; ஆக்க ஜீவோடெ ஏளதாப்பங்ங, தெய்வத ஆல்ப்மாவினாளெ கிட்டிதா ஹொசா சரீரத்தோடு எத்து பொப்புரு. அதுகொண்டு அப்பனவ்வெத கொண்டு கிட்டிதா சரீராகும், ஆல்ப்மாவினாளெ கிட்டிதா சரீராகும் வித்தியாச உட்டு. 45 அதுகொண்டாப்புது தெய்வத புஸ்தகதாளெ, “ஆதியத்த மனுஷனாயிப்பா ஆதாமினகொண்டு நசிச்சு ஹோப்பா சாதாரண மனுஷசரீர” கிடுத்து ஹளியும், ஹிந்தெ கடெசி பந்தா ஆதாமாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு நசியாத்த ஆல்ப்மாவின சரீர கிடுத்து ஹளி எளிதிப்புது. 46 அதுகொண்டு, முந்தெ நங்காக நசிப்பா சரீர கிடுத்து; ஹிந்தீடு நங்காக நசியாத்த சரீர கிட்டுகு. 47 எந்த்தெ ஹளிங்ங, ஆதியத்த மனுஷனாயிப்பா ஆதாமு மண்ணிந்த உட்டாதாவனாப்புது; எந்நங்ங, எறடாமாத்து பந்தா மனுஷனாயிப்பா கிறிஸ்து சொர்க்கந்த பந்நாவனாப்புது. 48 அதுகொண்டு, மண்ணிந்த ஹுட்டிதா மனுஷன சரீர, மண்ணின ஹாரும், சொர்க்கந்த பந்தா கிறிஸ்தினகொண்டு கிட்டா சரீர சொர்க்காக ஏற்றா ஹாரும் உட்டாக்கு. 49 எந்த்தெ ஹளிங்ங, ஆதாமின ஹாற நங்க மண்ணிந்த ஹுட்டிப்பா ஹேதினாளெ அவன ஹாற தென்னெ, நசிப்பா சரீர உள்ளாக்களாயி இத்தீனு; சொர்க்கந்த பந்தா ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு நங்காக ரெட்ச்செ கிட்டிப்புது கொண்டு, சொர்க்காக உள்ளா சரீரும் கிட்டுகு. 50 அதுகொண்டு கூட்டுக்காறே! நசிச்சு ஹோப்பத்துள்ளா ஈ சாதாரண சரீரங்கொண்டு தெய்வத ராஜெக ஹோப்பத்தெபற்ற; மறிச்சு, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு கொண்டுள்ளா நசியாத்த சரீரங்கொண்டே தெய்வத ராஜெக ஹோப்பத்தெ பற்றுகொள்ளு. 51 ஒந்து சொகாரெ நா நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது; நங்க எல்லாரும் சாயாத்தமுச்செ தென்னெ, ஆ ஹொசா சரீரங்கொண்டு பேறெ ரூபமாயிற்றெ மாறுவும். 52 கடெசி தூதங் கொளலு உருசா சமெயாளெ, ஏசுக்கிறிஸ்தினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்து சத்தாக்க நசிச்சு ஹோகாதெ, எல்லாரும் ஜீவோடெ ஏளுரு; அதுகளிஞட்டு, ஜீவோடெ இப்பா நங்களும் எல்லாரும் ரூப மாறுவும்; கண்ணடெச்சு கண்ணு தொறெவா நேரங்கொண்டு இதொக்க சம்போசுகு. 53 ஏனாக ஹளிங்ங, சத்து மண்ணோடு மண்ணாயி ஹோப்பா ஈ சரீரந்த, சாவில்லாத்த சரீராக ஹோப்பத்தெ ஹோதீனு. 54-55 சத்து, மண்ணாளெ நசிச்சு ஹோப்பத்துள்ளா ஈ சரீரந்த, சாயாத்த சரீரதாளெ நங்க ஜீவுசதாப்பங்ங,
“மனுஷவர்க்கத சத்துருவாயிப்பா மரணமே! நீ மனுஷன ஜெயிச்சுகாம்பெயோ?
நீ எந்த்தெ ஆப்புது ஜெயிச்சுது ஹளி ஹளு?
ஹளி தெய்வ நங்கள ஜீவோடெ ஏள்சிதுகொண்டு, நின்ன சக்தித ஒந்தும் இல்லாதெ மாடித்தில்லே?”
ஹளி தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்பா வாக்கு நிவர்த்தி ஆக்கு. 56 எந்த்தெ ஹளிங்ங, தெய்வத நேமங்கொண்டு, தெற்று குற்ற கீவத்தெ சக்தி உட்டாத்து; தெற்று குற்றங்கொண்டு மரணாகும் சக்தி உட்டாத்து. 57 எந்நங்ங ஜீவிதாளெ நங்கள நெடத்தா ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு, அதனொக்க ஜெயிப்பத்துள்ளா சக்தி கிடுத்து; அது ஓர்த்து தெய்வாக நண்ணி ஹளுக்கல்லோ! 58 அதுகொண்டு சினேகுள்ளா கூட்டுக்காறே! ஒறப்புள்ளாக்களாயி இரிவா; நம்பிக்கெயாளெ நெலச்சு நில்லிவா; ஏசுக்கிறிஸ்திகபேக்காயி நிங்க கஷ்டப்படுது எல்லதங்ஙும் பல உட்டு ஹளி மனசிலுமாடி, இனியும் கூடுதலாயி கெலச கீதண்டிரிவா.