தெய்வத தோட்டமும், நித்திய ஜீவிதும்
கெலச ஒக்க தீத்தட்டு தெய்வ, மனுஷராகூடெ நெடிவா பரிசுத்த ஜின
2
இந்த்தெ ஆகாசங்ஙளு எல்லதும், பூமிதும் அதனாளெ உள்ளா எல்லதனும் தெய்வ உட்டுமாடி தீத்துத்து. 2 அந்த்தெ தெய்வ, ஆறுஜின ஆப்பங்ங ஒக்க கீது தீத்துத்துது கொண்டு, ஏளாமாத்த ஜின ஒழிஞ்ஞு இத்து. 3 அந்த்தெ தெய்வ கீதண்டித்தா கெலசஒக்க தீத்தட்டு, அந்து ஒழிஞ்ஞு இத்துதுகொண்டு, ஆ ஏளாமாத்த ஜினத அனகிரிசிட்டு பரிசுத்தஜின ஹளி ஹளித்து. 4 நித்தியaதெய்வ, பூமிதும் ஆகாசங்ஙளு எல்லதனும் உட்டுமாடிதா சரித்திர இது தென்னெயாப்புது.மஞ்சு நீராளெ பெளெ பெளெவுது
5 அந்த்தெ தெய்வ, ஆகாசதும் பூமிதும் உட்டுமாடாதாப்பங்ங பூமியாளெ செடி கொடியும், மரங்ஙளும் ஒந்தும் உட்டாயிபில்லெ. ஏனக ஹளிங்ங, நித்தியதெய்வ பூமியாளெ இஞ்ஞி மளெ ஹூயிசிபில்லெ; நெலத கொத்தி ஒயித்துமாடத்தெ மனுஷனும் இத்துபில்லெ. 6 எந்நங்ங ஆ காலதாளெ மளெ இல்லிங்கிலும், மஞ்சு நீரு நெலத ஒக்க நெந்த்திண்டே இத்து.
மனுஷரா தொடக்க
7 எந்தட்டு, நித்தியதெய்வ நெலந்த மண்ணின எத்தி மேலு கையி ஒக்க உட்டுமாடிட்டு, தன்ன ஜீவ சோசாத அவன மூக்கினாளெ உருசித்து அம்மங்ங, அவங் ஜீவோடெ எத்து ஜீவுசத்தெ கூடிதாங்.
தெய்வ உட்டுமாடிதா ஏதேன் தோட்ட
8 எந்தட்டு நித்தியதெய்வ, கெளக்கு பக்க ஏதேன் ஹளா தோட்டத உட்டுமாடிட்டு, தாங் உட்டுமாடிதா ஆதியத்த மனுஷன அல்லி கொண்டுஹோயி புட்டுத்து. 9 அதுகூடாதெ நித்தியதெய்வ, காம்பத்தெ ஒள்ளெ சொரு உள்ளுதும், திம்பத்தெ ஒள்ளெ ரெச உள்ளுதுமாயிப்பா எல்லாவித காயெ காப்பா மராங்ஙளா மண்ணாளெ மொளெசித்து. எந்தட்டு, ஆ தோட்டத நடுவின, மனுஷங் எந்தெந்தும் ஜீவோடெ இப்பத்துள்ளா காயெ காப்பா மராதும், ஒள்ளேது ஏது ஹொல்லாத்துது ஏது ஹளி திரிச்சறிவத்துள்ளா காயெ காப்பா மராதும் மொளெசித்து.
10 ஆ, ஏதேன் தோட்டாளெ இப்பா செடி கொடிக ஒக்க நீரு கிட்டத்தெபேக்காயி, ஒந்து பொளெ உட்டாயி பந்துத்து. அது அல்லிந்த நாக்கு தொட்ட பொளெயாயிற்றெ பிரிஞ்ஞு ஒடிண்டித்து. 11 அல்லிந்த ஆதி பிரிஞ்ஞா பொளெத ஹெசறு பைசோனு. ஆ பொளெ ஆவிலா ஹளா தேசகூடி ஒக்க ஓடிண்டித்து. ஆ தேசாளெ ஒள்ளெ ஹொன்னு பெளெகு. 12 அல்லி கிட்டா ஹொன்னு ஒள்ளெ சுத்த ஹொன்னாப்புது. அல்லி வைரக்கல்லும், ஒள்ளெ வாசனெ உள்ளா சாம்பிராயும், உட்டாக்கு.
13 எறடாமாத்து பொளெத ஹெசறு கீகோனு. ஆ பொளெ எத்தியோப்பியா ஹளா தேசகூடி ஒக்க ஓடிண்டித்து. 14 மூறாமாத்த பொளெத ஹெசறு இதெக்கேலு. ஆ பொளெ அசீரியா தேசத கெளக்கிக ஹோயிண்டித்து. நாக்காமாத்த பொளெத ஹெசறு ஐபிராத்து.
சாவின பற்றிட்டுள்ளா ஜாகர்தெ ஹளுது
15 எந்தட்டு நித்திய தெய்வ, மனுஷன ஏதேன் தோட்டத காப்பத்தெகும், கெலசகீவத்தெகும் பேக்காயி, தாங் உட்டுமாடிதா மனுஷன அல்லி கொண்டு புட்டுத்து. 16-17 தெய்வ, அவனகூடெ, "நீ தோட்டதாளெ இப்பா ஏது மரத காயெ பேக்கிங்ஙி திந்நணக்கெ. எந்நங்ங ஒள்ளேதும் ஹொல்லாத்துதன பற்றி திரிச்சறிவத்துள்ளா காயெ காப்பா மராதமேலெ காப்பா காயெத மாத்தற திந்துடுவாட! அதன காயெ திந்நங்ங நீ, தீர்ச்செயாயிற்றும் சத்தண்டு ஹோப்பெ" ஹளி ஹளித்து.
ஹெண்ணின உட்டுமாடுது
18 எந்தட்டு தெய்வ, <<இவன தனிச்சு புடுது செரயல்லல்லோ! இவங்ங பற்றிதா தொணெ உட்டுமாடி கொடுக்கு>> ஹளி ஹளித்து.
19 எந்தட்டு நித்தியதெய்வ, எல்லாவித மிருகாதும், எல்லாவித ஹக்கிலினும் மண்ணினாளெ உட்டுமாடிட்டு, ஆதாமு அவேக ஏன ஒக்க ஹெசறு ஹைக்கீனெ ஹளி நோடத்தெபேக்காயி, அவனப்படெ கொண்டுபந்துத்து. அம்மங்ங ஒந்நொந்து ஜீவி ஜெந்திகும் ஆதாமு ஏன ஒக்க ஹெசறு ஹைக்கினோ, ஹிந்தீடு அதுதென்னெ அவேக ஹெசறாத்து. 20 அந்த்தெ எல்லாவித சாங்க்கு மிருகாகும், எல்லாவித காடு மிருகாகும், எல்லாவி ஹக்கிலிகும் ஆதாமு ஹெசறு ஹைக்கிதாங். எந்நங்ங அவங்ங பற்றிதா தொணெ இஞ்ஞி கண்டெத்திபில்லெ. 21 அம்மங்ங நித்தியதெய்வ, ஆதாமிக ஒள்ளெ ஒறக்கு பரிசித்து. அந்த்தெ அவங் ஒறங்ஙிண்டிப்பா சமெயாளெ, தெய்வ அவன பெரிதட்டெ எல்லு ஒந்நன எத்திட்டு, அல்லி எறச்சிகொண்டு அடெச்சுத்து. 22 எந்தட்டு நித்தியதெய்வ, அவனமேலிந்த எத்திதா பெரிதட்டெ எல்லினாளெ ஒந்து ஹெண்ணின உட்டுமாடிட்டு, அவள ஆதாமினப்படெ கூட்டிண்டு பந்துத்து.
23 அம்மங்ங ஆதாமு,
" நா மனுஷனாப்புது
இவ நன்ன எல்லிந்தும், நன்ன மேலிந்தும் உட்டாதாவ.அ
அதுகொண்டு, இவள ஹெசறும் மனிசி ஹளி ஹளுக்கு ஹளி ஹளிதாங்.