প্ৰকাশিত বাক্য
গ্রন্থ ৰচয়িতা
পাঁচনি যোহনে নিজে এজন হিচাপে স্বর্গদূতৰ যোগেদি প্রভুৱে যি কৈছিল, সেয়া তেওঁ লিখি গৈছিল। মণ্ডলীত থকা পূর্বৰ লিখকসকল, যেনে শ্বহীদ জাষ্টিন, ইৰেনেউচ, হিপ্পোলিটাচ, টেৰতুলিয়ান, আৰু আলেকজেণ্ড্রিয়াৰ ক্লিমেন্ট আৰু মুৰিটোৰিয়ানৰ সকলোৱে কয় যে প্রকাশিত বাক্য পুস্তকৰ লিখক পাঁচনি যোহন। প্রকাশিত বাক্য লিখা হৈছে ‘ৰহস্যোদঘাটন’ পদ্ধতিত, এক ধৰণৰ ইহুদি সাহিত্যৰ দৰে, যি যোগাযোগৰ বাবে প্রতীকী চিত্রাৱলী ব্যৱহাৰ কৰে (মহান ঈশ্বৰৰ জয়জয়কাৰ) যিসকলে নির্যাতিত হৈছিল সেই সকলৰ বাবে।
লিখাৰ স্থান আৰু সময়
সম্ভাব্য সময় প্রায় 95-96 খ্রীষ্টাব্দৰ মাজভাগত।
যোহনে ইংগীত কৰিছিল যে তেওঁ আগিয়ান সাগৰৰ পাত্ম দ্বীপৰ এজন, য’ত তেওঁ এই ভাববাণী গ্রহন কৰিছিল (1:9).
প্রাপক
যোহনে কৈছিল যে, এচিয়াত থকা সাত মণ্ডলীৰ ওচৰলৈ এই ভবিষ্যত বাণীৰ নির্দেশনা আহিছিল (1:4)
উদ্দেশ্য
প্রকাশিত বাক্যৰ প্ৰাপ্ত উদ্দেশ্য আছিল যীচু খ্রীষ্টত প্রকাশিত হোৱা (1:1), তেওঁৰ ব্যক্তি, তেওঁৰ ক্ষমতা আৰু তেওঁৰ দাস সকলক দেখুৱাবৰ বাবে অতি সোনকালে অনুষ্ঠিত হ’ব। এইটো এটা চূড়ান্ত সতর্ক বাণী যে, বিশ্বৰ অৱশ্যেই শেষ হ’ব আৰু এয়া নিশ্চয়কৈ হ’ব। ইয়ে আমাক স্বর্গৰ এটা সংক্ষিপ্ত আভাস দিয়ে আৰু যিসকলে তেওঁলোকৰ পোচাক বগা কৰি ৰাখিব তেওঁলোকৰ বাবে ঐশ্বর্য ৰৈ আছে। প্রকাশিত বাক্যই লৈ আহে সকলো দুর্দশাৰ সৈতে মহা ক্লেশৰ যোগেদি সকলো অভিশাপ আৰু সকলো অবিশ্বাসীয়ে অনন্তকালৰ বাবে চূড়ান্ত অগ্নিৰ সন্মুখীন হ’ব। এই পুস্তকে চয়তানৰ পতন আৰু তাৰ সর্বনাশ ঘটাব আৰু তাৰ দূতগণ বন্ধনত পৰিব।
মূল বিষয়
উন্মোচন।
প্রান্তৰেখা
1. খ্রীষ্টৰ প্রতিভাস আৰু যীচুৰ সাক্ষ্য — 1:1-8
2. যি বিষয় সমূহ আপুনি দেখিছে — 1:9-20
3. সাত স্থানীয় মণ্ডলী — 2:1-3:22
4. যি বিষয় সমূহক স্থানলৈ অনা হৈছে — 4:1-22:5
5. প্রভুৰ অন্তিম সতৰর্কীকৰন আৰু পাঁচনিৰ শেষ প্রার্থনা — 22:6-21