তীতৰ প্ৰতি পত্ৰ
গ্রন্থ ৰচয়িতা
তীতৰ ওচৰলৈ লিখা এই পত্রৰ লিখক হিচাপে নিজকে পৌলে উল্লেখ কৰিছে, নিজকে ঈশ্বৰৰ এজন ভৃত্য আৰু যীচু খ্রীষ্টৰ এজন পাঁচনি বুলি সম্বোধন কৰিছে। (1:1). তীতৰৰ সৈতে পৌলৰ সম্পর্ক স্থাপনৰ মাজত ৰহস্য দেখা যায় যদিও আমি এই বিষয়ত কব পাৰোঁ যে, ইয়াক পৌলৰ পৰিচর্যাৰ অধীনলৈ ৰূপান্তৰিত কৰা হৈছে; ইয়াৰ বাবে তেওঁ তীতক সাধাৰণ বিশ্বাসৰ সত্য সন্তানলৈ পৰিণত কৰিছে (1:4)। পৌলে স্পষ্টভাবে তীতক বন্ধু আৰু শুভবার্তাৰ বাবে সহকর্মী বুলি মহান সন্মান দিছে, তেওঁৰ স্নেহৰ বাবে তীতৰ প্রশংসা, তেওঁৰ আগ্রহ, আৰু আন সকললৈ দিয়া সান্ত্বনা।
লিখাৰ স্থান আৰু সময়
সম্ভাব্য সময় প্ৰায় 63-65 খ্রীষ্টাব্দৰ মাজ ভাগত।
পৌলে তীতলৈ তেওঁৰ এই পত্র লিখিছিল নিকোপলিচৰ পৰা, যেতিয়া তেওঁক তেওঁৰ প্রথম ৰোমান কাৰাগাৰৰ পৰা মুকলি কৰি দিছিল। তাৰ পৰা তেওঁ পৰিচর্যা কৰিবলৈ ইফিচত থকা তীমথিয়ৰ ওচৰলৈ গুছি যায়, ইয়াৰ মাজতে ক্রীতি দ্বীপত পৌলে তীতৰ সংগ দিয়ে।
প্রাপক
তীতৰ প্রতি, ক্রীতিত থকা আন এজন সহযোগী কর্মী আৰু বিশ্বাসত থকা পুত্র।
উদ্দেশ্য
ক্রীতিত থকা কিছুমান নবীন মণ্ডলীত ঘটি থকা ঘটনাক সংশোধন কৰাৰ কাৰণে তীতক পৰামর্শ দিয়া, প্রতিষ্ঠানিক আসোৱাহ আৰু সদস্যসকলৰ অনিয়ন্ত্রিত আচৰণ, তাৰ বাবে তেওঁলোকক কৰা সাহার্য (1) আৰু নতুন নেতাৰ নিয়োগ কৰা (2) ক্রীতিত থকা অবিশ্বাসী সকলৰ আগত বিশ্বাসৰ উত্তম সাক্ষ্য দিবৰ বাবে তেওঁলোকক তৈয়াৰ কৰা (1:5).
মূল বিষয়
আচৰণৰ এক বিধি।
প্রান্তৰেখা
1. শুভেচ্ছা — 1:1-4
2. নেতাসকলক নিয়োগ কৰা — 1:5-16
3. বিভিন্ন বয়সৰ গোট সকলৰ সম্পর্কে নির্দেশনা — 2:1-3:11
4. সামৰণিৰ মন্তব্য — 3:12-15