বিলাপ
গ্রন্থ ৰচয়িতা
বিলাপ পুস্তকৰ লিখকৰ নাম পুস্তক খনত উল্লেখ নকৰাকৈ ৰৈ গৈছে। কিন্তু ইহুদি আৰু খ্রীষ্টিয়ান উভয় ঐতিহ্যই এই পুস্তক খনৰ লিখক হিচাপে যিৰিমিয়াকে স্বীকৃতি দিয়ে। এই পুস্তক খনৰ লিখক যিৰূচালেম ধ্বংসৰ ফলাফলৰ চাক্ষুচ সাক্ষী আছিল, ধাৰণা হয় তেওঁ তেওঁ নিজে যিৰূচালেম আক্রমণৰ সাক্ষী আছিল। (বিলাপ 1:13-15)। উভয় ঘটনাৰ বাবে যিৰিমিয়া উপস্থিত আছিল। যিহূদাই ঈশ্বৰৰ বিৰুদ্ধে বিদ্রোহ কৰিলে আৰু তেওঁৰ সৈতে থকা বিধান ভংগ কৰিছিল। ঈশ্বৰে তেওঁৰ লোকসকলক নিয়মানুবর্তীতালৈ আনিবৰ বাবে বেবিলনীয় লোকসকলক নগণ্য সহকাৰী হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰাৰ যোগেদি সহাৰি দিছিল। এই পুস্তক খনত গভীৰ দুখভোগৰ বাখ্যা আছে, তিনিটা অধ্যায়ত সাময়িক বিৰতিৰ সৈতে এটা আশাৰ প্রতিজ্ঞা আছে। যিৰিমিয়াই ঈশ্বৰৰ মঙ্গলময়তা স্মৰণ কৰে। তেওঁ ঈশ্বৰৰ বিশ্বাসযোগ্য সত্যৰ যোগেদি সান্ত্বনা নিবেদন কৰে, তেওঁৰ পাঠকসকলক ঈশ্বৰৰ দয়া আৰু অব্যর্থ প্রেমৰ বিষয়ে কয়।
লিখাৰ স্থান আৰু সময়
সম্ভাব্য সময় প্রায় 586-584 খ্রীষ্টপূর্বৰ ভিতৰত।
ভাববাদী যিৰিমিয়াই বেবিলনীয়সকলে এই যিৰূচালেম নগৰ ঘেৰাও কৰা আৰু ধ্বংস কৰাৰ পাছত ইয়াৰ দুর্দশাৰ এজন চাক্ষুচ সাক্ষী আছিল।
প্রাপক
ইব্রীয় লোকসকল, যিসকল নির্বাসনত বর্তি আছিল আৰু ইস্রায়েললৈ উভতি আহিছিল, আৰু বাইবেলৰ পাঠকসকল।
উদ্দেশ্য
পাপ,জাতীয় আৰু ব্যক্তিগত উভয় ক্ষেত্রৰ প্রভাৱ, ঈশ্বৰে তেওঁৰ অনুসৰণকাৰীসকলক তেওঁলৈ উভতাই আনিবৰ বাবে আহিলা হিচাপে লোকসকলক আৰু পৰিস্থিতিক ব্যৱহাৰ কৰে; একমাত্র ঈশ্বৰত আশা মিছা, এইদৰে ঈশ্বৰ নির্বাসনত ইহুদিসকলৰ অৱশেষ লোকসকলৰ ওপৰত ক্ষমাপৰায়ণ হয়। সেয়ে তেওঁ একমাত্র তেওঁৰ পুত্র যীচুক উদ্ধাৰকর্তাৰূপে পঠিয়াই। পাপে অনন্ত মৃত্যু লৈ আহিছে, কিন্তু ঈশ্বৰে পৰিত্রাণৰ পৰিকল্পনাৰ যোগেদি অনন্ত জীৱন প্রদান কৰিছে। বিলাপ পুস্তকে এটা বিষয় স্পষ্ট কৰি দিয়ে যে পাপ আৰু বিদ্রোহৰ কাৰণে ঈশ্বৰে ক্রোধ ঢালি দিয়ে (1:8-9; 4:13; 5:16)।
মূল বিষয়
খেদোক্তি
প্রান্তৰেখা
1. যিৰূচালেমৰ বাবে যিৰিমিয়াৰ শোক — 1:1-22
2. পাপে ঈশ্বৰৰ ক্রোধ লৈ আহে — 2:1-22
3. ঈশ্বৰে তেওঁৰ লোকসকলক কেতিয়াও বর্জন নকৰে — 3:1-66
4. যিৰূচালেমে মহিমা হেৰুৱাই পেলোৱা — 4:1-22
5. লোকসকলৰ বাবে যিৰিমিয়াই মধ্যস্থতা কৰা — 5:1-22