উপদেশক
গ্রন্থ ৰচয়িতা
উপদেশক পুস্তকৰ কোনো নির্দিষ্ট লিখকক চিহ্নিত কৰি কোনো উল্লেখ নাই। ইব্রী শব্দ ‘কুওহেলেথ’ৰ দ্বৰা উপদেশক পুস্তকৰ 1:1 পদে নিজে এই পুস্তকৰ লিখকৰ চিনাকি দিছে; এই শব্দটোৰ অনুবাদ ক’ব “ধর্ম প্রচাৰক” এই প্রচাৰকে নিজেকে আহ্বান কৰিছে, “যিৰূচালেমত থকা ৰজা দায়ুদৰ পুত্র বুলি, এজন, যিজন বৃদ্ধি হৈছিল, জ্ঞানত যিৰূচালেমত সকলোতকৈ আগত, আৰু যিজনে বহু হিতোপদেশ সংগ্রহ কৰিছিল’’ (উপদেশক 1:1, 16; 12:9)। এই চহৰৰ পৰা সমগ্র ইস্রায়েল দেশত ৰাজত্ব কৰাৰ কাৰণে চলোমনে দায়ূদৰ সিংহাসনৰ পৰা যিৰূচালেমলৈ উভতি আহিল (1:12)। চলোমনে এই পুস্তকত এনে কিছুমান পদ লিখিছে। চলোমনৰ মৃত্যুৰ পাছত বিভিন্ন লিখকে এই পুস্তকত লিখা বুলি এই প্রসংগত কিছুমান চিনাক্ত কৰা সংকেত থকাৰ ইংগিত দিয়ে, সম্ভৱতঃ এয়া বহু শত শত বছৰৰ পাছত হৈছে।
লিখাৰ স্থান আৰু সময়
লিখাৰ সম্ভাব্য সময় প্রায় 940-931
খ্রীষ্টপূর্বৰ ভিতৰত। চলোমনৰ ৰাজত্বকালৰ শেষৰফালে সম্ভৱতঃ উপদেশক পুস্তক খন লিখা হৈছিল, এয়া হয়তো যিৰূচালেমত লিখিছিল।
প্রাপক
প্রাচীন ইস্রায়েলী লোকসকলৰ কাৰণে উপদেশক পুস্তক লিখা হৈছিল আৰু পাছত বাইবেলৰ সমস্ত পাঠকসকল।
উদ্দেশ্য
এই পুস্তক খন আমাৰ ওচৰত এটা কঠোৰ সতর্কবাণী হিচাপে থিয় হৈ আছে। ঈশ্বৰৰ প্রতি ভয় আৰু লক্ষ্য নথকা জীৱন যাপন হ’ল এটা অকার্যকৰ, ব্যর্থ, আৰু এটা বতাহ আহিলেই সিঁচৰিত হোৱাৰ দৰে। আমি যিমানেই সুখ, ঐশ্বর্য, সৃজনশীল কার্যকলাপ, জ্ঞান, বা সাধাৰণ সুখ কামনা নকৰোঁ কিয়, আমি জীবনৰ শেষ প্রান্তলৈ আহি দেখা পাম যে আমাৰ জীৱন বৃথা হৈ গৈছে। জীবনৰ অর্থ মাত্র ঈশ্বৰৰ ওপৰত নিবদ্ধ এটা জীবনৰ যোগেদিহে আহে।
মূল বিষয়
ঈশ্বৰৰ পৰা অহা বিষয়বোৰৰ বাহিৰে আন সকলো বৃথা।
প্রান্তৰেখা
1. ভূমিকা — 1:1-11
2. জীবনৰ পৰিপ্রেক্ষিতত বিভিন্ন বৃথা আছে — 1:12-5:7
3. ঈশ্বৰৰ প্রতি ভয় — 5:8-12:8
4. সিদ্ধান্ত — 12:9-14